MadeliefjeMadeliefjeMadeliefje

Sarah Emma de Bie

* 7 maart 1996 - 19 april 2003 †

Corrien en Gerard

Voor mijn mooie meid Saartje

Ik leerde Sarah* kennen toen ze net 16 maanden was. Stapelgek op Corien en zo'n mooie meid erbij. Ik veranderde in één klap van losbollige Rotterdammer naar een huisvader in Breukelen. Hier heb ik ook altijd vierkant achter gestaan. Ik hou heel veel van m'n 2 meiden en het wordt alleen maar mooier! Sarah* krijgt er een zusje bij: Robin! Het huis is verbouwd, het gaat goed met Sarah*, Robin groeit als kool.

Alles lijkt goed te gaan. Een grote Rotterdamse vent met 3 mooie meiden! Op 7 maart 2003 vierde Sarah* haar 7e verjaardag. Een hele bijzondere, want ze had nog nooit zo'n goed en stabiel jaar achter de rug gehad! We gaan voor nog zo'n jaar riepen we allemaal.

Sarah* werd ziek. Heel ziek. We hadden haar vaker ziek gehad thuis, maar konden dan met de middelen die we thuis hadden de boel redden. Deze keer was anders... Ze moest naar het ziekenhuis. Als je als vader daarin zweeft... zorgen voor de kleinste... langs de snelweg met tranen in de ogen niet meer kunnen rijden... Werken was al helemaal uitgesloten (goed opgevangen door mijn bedrijf)... heen en weer tussen thuis en WKZ. Robin heeft haar moeder ook nodig......

Sarah* is 19 april overleden, op stille zaterdag (dag tussen Goede Vrijdag en Pasen). Het was een grauwe dag. Heel veel familie en vrienden om ons heen gehad... Op 24 april is Saartje* begraven op een zo lief en mooi mogelijke manier. Iedereen had een witte ballon, wij een rode in de vorm van een hart, die gingen allemaal naar de hemel. Daarna, toen iedereen naar de condeleancezaal was, kwamen Robin, Suzanne (Sarah's* oudste nichtje) en Merel (Sarah's* vriendinnetje) ook nog dag zeggen tegen Saartje*.

Hebben we het goed gedaan? Niemand zou het kunnen zeggen. Hoe verwerken Corien en ikzelf de dood van Sarah*???? Je maakt hetzelfde mee, je verwerkt het zo anders........ Ik voel me af en toe knap beroerd onder deze situatie, Corien vanzelfsprekend ook. Het is nu bijna 3 maanden geleden, maar jank de tranen uit m'n kop. Ik wilde wat kwijt, en dan maar aan jullie.

Sterkte allemaal
Gerard, Vader van Sarah*, Robin en vriend van Corien

Voor "The Love of My Life"

Lieve Sarah*, mooie meid die op 7 maart 1996 in mijn leven kwam na een hele zware bevalling. Je hebt vanaf het moment dat je geboren bent moeten vechten... maar dat kon je! Tot het laatst toe heb je gevochten.... en dat gevecht mocht je dit keer niet winnen.

Uiteindelijk hebben we moeten beslissen om het gevecht voor je te beëindigen. Op zaterdag 19 april 2003 om 06:07 uur gaf je hart het op en mocht je eindelijk rust vinden. De beslissing om je te laten gaan, was de moeilijkste beslissing uit mijn leven, en dat van pappa... Maar om er voor te zorgen dat je geen pijn meer had, was er geen andere keus meer. Dat die beslissing inhield, dat ik verder moest leven zonder mijn mooie meid..... Ik had je toch in je eerste geboortejaar beloofd dat je nooit meer pijn zou hebben en beloftes moet je nakomen.

Nu 3 maanden later proberen we weer een leven op te bouwen zonder jou... Ook al ben je altijd aanwezig in ons leven. Op je graf staan nog steeds enorm veel bloemen, van ons, opa's & oma's en alle andere mensen die van je houden. Want dat is iets wat ons, vooral na je overlijden, duidelijk is geworden is. Dat enorm veel mensen van je houden en dat je een enorme indruk hebt achtergelaten! Maar een meisje met zo'n karakter.... Hoe kan het ook anders? Er zijn dagen waarop ik niet weet hoe verder te gaan, maar dan is je zus Robin altijd diegene, die weer net dat weet te zeggen waardoor ik denk: "Ja Saar, voor Robin gaan we verder". Want wat kon jij altijd lachen om die kleine meid.... Je had haar altijd in de gaten. Je foto hangt overal in huis.... Zo ben je er altijd bij ook al zijn er al veel spullen weg.

Lieve, lieve, lieve Saar....

Dat het leven niet altijd eerlijk is weten we nu ook, en ik ben diegene die dan ook van binnen regelmatig kook. Dat ik 7 mooie jaren met je samen heb gehad, is een hele, hele grote schat.

Ik hou ontzettend veel van je,
Mamma
Corien, moeder van Sarah* en Robin, vriendin van Gerard

Sarah* 6 weken voor haar overlijden