KievitsbloemKievitsbloemKievitsbloem

Welkom in het gastenboek van Jeroen


Hieronder staan de berichten 67 tot en met 43 van de 117 berichten.
Schrijf een berichtje voor Jeroen


Bericht
Lieve Ina, Lourens en Simone.

Pas nu bekijk ik jullie eerbetoon aan Jeroen. Ook al wist ik al eerder van het bestaan, juist nu Maarten (die precies een maand na Jeroen geboren is) wat groter begint te worden, begrijp ik steeds beter wat jullie missen aan dat mooie mannetje van jullie. Ik heb respect voor de manier waarop jullie met het verlies van Jeroen omgaan. Vooral voor Lourens moet het moeilijk zijn om keer op keer geconfronteerd te worden met een jongetje wat even oud is als Jeroen zou moeten zijn. Ik heb daar wel eens bij stil gestaan, of dat niet te confronterend zou zijn om Maarten mee te nemen naar het werk, maar eigenlijk nooit de moed gehad om naar te vragen....
Toch vond ik het belangrijk om even iets in het gastenboek van Jeroen te schrijven, om te even te laten weten dat ook ik nog best vaak stil sta bij Jeroen. Zijn geboorte en overlijden maakte bij Arjen en mij diepe indruk, vooral omdat we tot dan toe gelijk op waren gegaan in de zwangerschap en het "niet eerlijk" was dat bij ons alles zo voorspoedig ging, terwijl jullie zoveel verdriet over jullie heen kregen....

liefs, Manja
Geschreven door
Manja op 4 oktober 2004 om 8:16 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Jeroen,

Mama en papa hebben een mooie site voor je gemaakt. Je zult altijd een heel belangrijk plekje in hun hart hebben. Samen met alle andere engeltjes waak je over je lieve zusje en je ouders. Iedere dag laat je iets van je zien, wat alleen de ouders van een engeltje begrijpen.

Als de zon schijnt, dan straal jij....
Als het regent, dan zijn dat jouw tranen van plezier....
Als het waait, dan zijn dat al jouw vlinderkusjes....

Ik hoop dat je het fijn hebt. Ooit sluiten mama, papa en Simone je weer in hun armen...tot die tijd heb je het mooiste plekje in hun hart!

Geef je Michelle* een knuffeltje van mij?!

Heel veel liefs en engelkusjes,

Daniëlle
Trotse mama van Michelle*
Geschreven door
Daniëlle op 12 september 2004 om 12:57 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Ina, Lourens en Simone
Wij hebben jullie in de vakantie leren kennen als een ontzettend leuk en blij gezinnetje, niets vermoedend van wat jullie doorgemaakt hebben.
Pas nu hebben wij jullie Jeroen leren kennen, dat heeft een enorme, diepe indruk op ons gemaakt.
Wat een mooi kindje, een mooie zoon, om nooit te vergeten.
Wat een prachtige site, heel knap van jullie.
Wij staan ook achter het gedichtje:
Pas wanneer er niet meer over je wordt gesproken, over je wordt geschreven, aan je wordt gedacht, pas dan ben je gestorven.
Als wij dan lezen hoe jullie zijn geboortedag met vuurpijlen "vieren", weten wij, dat hij voor jullie leeft in jullie harten. Wij hebben een grote bewondering voor jullie, hoe jullie hiermee omgaan.
Liefs van jullie vakantievrienden.
Geschreven door
Bep en Leo op 8 september 2004 om 8:50 PMe-mailadres

Bericht
Ik heb u verhaal gelezen over u engeltje Jeroen en ik wou even zeggen dat ik het heel erg vind wat er is gebeurt en dat jullie Jeroen op zo`n vrezelijke manier hebben moeten verliezen.
Ik leef heel erg met jullie mee en moest even slikken van jullie ervaring. Zelf heb ik twee engeltjes verloren in de afgelopen vier jaar. Net heb ik anderhalf week geleden mijn tweede engeltje verloren kort na de geboorte.
Ik heb mij daarom aangemeld op deze site zodat ik in contact kan komen met lotgenoten die hetzelfde hebben meegemaakt en ook begrijpen wat ik voel en meemaak en ik ook hun.
Ik zal voor jullie gezin bidden.Een eigen webadres heb ik jammer genoeg nog niet.
Liefs Marjorie
Geschreven door
Marjorie de Vletter op 20 augustus 2004 om 12:19 PMe-mailadres

Bericht
Hallo Ina, Lourens en Simone,

Ook ik was natuurlijk erg benieuwd naar jullie kleine mannetje, nadat Ina mij het verhaal gestuurd had i.v.m. GBS.
Wat een prachtig kereltje. Om trots op te zijn.
Het komt me ook zo bekend voor,dat het lijkt of mensen vergeten dat je kindje er is geweest. Er zijn maar weinig mensen die er na verloop van tijd nog over praten of die de naam van je kindje nog noemen, terwijl het nooit uit je eigen gedachten is. Daarom is dat ook onbegrijpelijk.
Maar onze engeltjes zitten voor altijd in ons hart...

Hartelijke groetjes, Andrea. Trotse mama van Bente*, Nienke, Lennart en Sander.
Geschreven door
Andrea Kreuger op 2 augustus 2004 om 7:56 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Ina, Lourens en Simone.

Na een tijdje weer eens jullie site bezocht.
Jullie zijn nu lekker met vakantie en in je hart neem je Jeroen* ook mee. Alleen vraagt hij niet om een ijsje. Wat zou je graag willen dat hij dat wel kon doen.

Wat me in een berichtje van Ina pakte was dat Simone nu begint te beseffen wat er eigenlijk gebeurd is.
Het is zo henkenbaar. Lieve Simone, breng maar mooie bloemetjes of een tekening naar zijn grafje. Hij kan het wel zien, maar jij kunt hem niet zien. In je hartje voelt het goed. En als er dan 's nachts een sterretje extra staat te flonkeren dan weet je dat hij het heeft gezien.

Zo nu en dan kom ik ook bij het grafje van mijn zusje. Ze zal nooi mijn grote zus worden want ze blijft mijn zusje omdat ze nooit ouder wordt. Het was voor ons zo gewoon dat zij daar was. Het hoorde er zo bij. Toch is het gevoel van het missen altijd aanwezig. Niet schrijnend maar het is er wel.

Ik hoop dat jullie een fijne vakantie hebben gehad.
Jeroen* had het vast ook mooi gevonden.

Heel veel groetjes en liefs van
Tiny

Geschreven door
Tiny op 15 juli 2004 om 1:07 PMe-mailadres

Bericht
Geschreven door
Tiny op 15 juli 2004 om 12:33 PMe-mailadres

Bericht
Wat vreselijk dat jullie je mooie mannetje meteen weer moesten missen. En wat naar ook dat na verloop van tijd zijn naam niet meer genoemd wordt. Het verlies van een kind went nooit zeggen ze, en al kan ik er gelukkig zelf niet over meepraten, ik ben er van overtuigd dat het nooit weggaat en dat je hem steeds zal blijven missen. Veel sterkte!!
Geschreven door
Mieke op 30 juni 2004 om 9:55 PMe-mailadres

Bericht
Lieve lieve lieve Jeroen,
Het valt me op dat er bijna nooit meer iemand in je gastenboek schrijft. Dat doet me verdriet. Het is net alsof mensen je langzamerhand vergeten. Uit het oog uit het hart. Ik hoop niet dat het zo is. In ieder geval vergeet ik je never-nooit-niet. Ik ben elke dag in gedachten bij je. Ik draag je fotootje en haarlokje in een medaillon aan mijn ketting. Ik kijk iedere dag naar je foto en hand en voetafdrukjes in de woonkamer. Ik mis je elke dag mooi ventje. Simone begint nu ook te begrijpen dat andere kinderen broertjes en zusjes hebben. Dat vind ik best moeilijk. Jij bent haar broertje, maar ze kan niet met je spelen. Ik vind dat heel verdrietig en heb er moeite mee om haar dat straks te gaan uitleggen.
Lieve Jeroen, je bent voor altijd mijn lieve zoon. Ik hou van je.
Dikke knuffel van je moeder!
XXX
Geschreven door
Mama op 12 juni 2004 om 10:40 PMe-mailadres

Bericht
Hallo lief mannetje,
Vandaag is het moederdag; zondag 9 mei 2004. Op dit soort dagen besef ik des te meer dat jij er ook gewoon bij had moeten zijn. Ik zou er een moord voor doen als ik nu eventjes lekker met je kon knuffelen. Eventjes lekker kroelen samen. En toch voelt het niet alsof je ver weg bent. Je bent er gewoon bij, je hoort er bij, en je blijft erbij. Altijd.
Lieve Jeroen, ik hou van je.
Duizend dikke kussen!
Mama
Geschreven door
Mama op 9 mei 2004 om 10:56 PMe-mailadres

Bericht
Dag lieve mensen,

Dankjulliewel dat ik via deze mooie site kennis mag maken met jullie lieve, mooie Jeroen*, wat een prachtig mannetje hebben jullie gekregen en wat afschuwelijk om zo weer afscheid te moeten nemen. Prachtig die witte sneeuw op de begraafplaats, het heeft zo moeten zijn...

Je hebt gelijk, de komst van een engeltje veranderd je leven, je weet waar het om gaat. Ik wens jullie veel kracht en liefde voor nu en in de toekomst...

Mireille Veninga
mam van fenke, Eva* en Iris
Geschreven door
Mireille Veninga op 29 april 2004 om 11:48 AMe-mailadres

Bericht
Voor jou Ina , dit gedicht , wat ons allebei aan het huilen maakt....zo mooi!
Knuff van Vonne en 1 Xtra voor Jeroen*.
-----------------------------------------------------
I thought of you and closed my eyes and prayed to God today
I asked what makes a mother and I know I heard him say:
"A mother has a baby, this we know is true"

"But God can you be a mother when your baby's not with you?"

"Yes you can" He replied with confidence in his voice.
"I give many women babies, but when they leave is not their choice.
Some I send for a lifetime and others for a day.
And some I send to feel your womb, but there's no need to stay."

"I just don't understand this God, I want my baby here."

He took a breath and cleared his throat and then I saw a tear.
" I wish i could show you what your child is doing today.
If you could see your child smile with the other children and say:

"We go to Earth and learn our lesson of love and life and fear.
My mommy loved me so much I got to come straight here.
I feel so lucky to have a Mum who had so much love for me.
I learned my lesson very quickly, my Mummy she set me free!!
I miss my Mummy oh so much, but I visit her each day.
When she goes to sleep, on her pillow is where I lay.
I stroke her hair and kiss her cheek and whisper in her ear,
Mummy don't be sad today, i'm your baby and I'm here."

"So you see my dear sweet one, your children are okay.
Your babies are here in my home and this is where they'll stay.
They'll wait for you with me, until your lesson is through,
and the day that you'll come home, they'll be at the gates for you.
So now you see what makes a mother is the feeling in your heart.
It's the love you had, so much of it, right from the very start.
Geschreven door
yvonne permentier op 4 maart 2004 om 10:08 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Ina, Lourens en Simone,
Aangedaan en ontroerd ben ik door het verdriet en het relaas van de geboorte en het overlijden van jullie zoontje en broertje Jeroen. Dat jullie in jullie leven je gesteund en omarmd mogen voelen door een ieder die jullie pad kruisen en dat Jeroen altijd een waardige plaats zal mogen hebben in een ieders hart.

Alle goeds voor nu en voor de toekomst,

Liefs,

Justine
Geschreven door
Justine Gouem-Kluen op 30 januari 2004 om 01:06 AMe-mailadres

Bericht
lieve ina en lourens en simone

zojuist heb ik de kaart van jeroen bekeken.ik had dit nog noit eerder gedaan omdat ik dan weer moet huilen...nu dus weer maar dat maakt niet uit.omdat de dag van julian eraan komt ben ik nu een pietsje voorbereid wat me dan te wachten staat!!!!!!!
ik gun jullie zo een mooi kindje
jullie hebben een prachtige dochter en jeroen is ook beeldschoon..........maar hij had het gewoon moeten doen....net als al die andere engeltjes
enne......het beeld is beeldschoon!!!!

dikke knuf van bell
Geschreven door
isabel op 27 januari 2004 om 00:08 AMe-mailadres

Bericht
Lieve papa, mama & zusje van Jeroen,

Met veel tranen heb ik het verhaal van jullie mooie manneke gelezen... het leven is toch echt niet eerlijk!
De woede en de pijn blijft je hele leven, het zal misschien iets dragelijker worden. Hoewel, zelf heb ik vier jaar na het overlijden van Daisy* nog altijd veel moeite hiermee.
Ik hoop dat jullie het als gezin gaan redden!

Dikke warme knuf van Sas, mama van Daisy*, Nick & Sven
Geschreven door
Sas op 25 januari 2004 om 7:33 PMe-mailadres
Eigen website
http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/DaisyS/index.html

Bericht
Ik heb deze pagina opgezocht na een kennismaking met jullie in Meppel op 15 januari 2004 en ben nog steeds onder de indruk van het verhaal van de geboorte en het overlijden van jullie Jeroen. Wat me wel opviel was dat jullie zo sterk als team overkomen. Ondanks de pijn en het verdriet dat jullie hebben mogen jullie ook trots zijn op jullie prachtige zoon. Ik wens jullie alle goeds voor de toekomst.


Geschreven door
Lia de Boer op 25 januari 2004 om 12:35 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Ouders van Jeroen en Simone,
Met veel verbijstering en bewondering heb ik Uw site gelezen. Woorden schieten tekort, wanneer ik zie, hoe heldhaftig jullie samen Jeroen naar zijn laatste rustplaats brengen. Afschuwelijk.
Zoals jullie schreven, gaat het nu afwisselend "beter"", maar dit verdriet draagt men mee tot we zelf afscheid van deze wereld nemen.
Ik wens U allen in de toekomst veel sterkte en medeleven.gr. Irma van Leuven
http://members.chello.nl/b.vanbrink/patrick.html
Geschreven door
Irma op 9 januari 2004 om 6:59 PMe-mailadres
Eigen website
http://members.chello.nl/b.vanbrink/patrick.html

Bericht
Lieve Jeroen,
Gisteren was je (ver)jaardag. De dag waarop je 1 jaar had moeten worden. Het was een rare dag. De verjaardag van onze zoon, maar onze zoon was er niet. Althans niet zichtbaar.
Want onzichtbaar ben je altijd bij ons, in ons hart, in ons hoofd.....
Omstreeks kwart over 12 's middags zijn we naar de begraafplaats gegaan en hebben daar siervuurwerk aangestoken en sterretjes. Simone vond het erg mooi om te zien. Mama had een bloemstuk voor je gemaakt in hartvorm, in dezelfde kleuren als vorig jaar: rood, oranje, geel.
's Middags kwamen de opa's en oma's op bezoek en hebben we appeltaart gegeten. De opa's en oma's hadden trouwens ook nog een in memoriam-advertie in de krant gezet.
We kregen heel veel kaartjes en mailtjes voor jouw verjaardag. Dat gaf een heel fijn gevoel. De mensen zijn jou niet vergeten!
Toen het schemerig werd zijn papa en mama nog een keertje naar de begraafplaats gegaan. Anja (de gastmoeder van je zus) had er een bloemetje neergezet, een speelgoedtractor en een ansichtkaart met een hele lieve tekst. Ook hadden de opa's en oma's er een bloemstukje gebracht. Papa en mama hebben nog een hele mooie vuurpijl voor jou de lucht in geschoten.
Het was een dag met een raar gevoel. Geen feestdag, zoals het had moeten zijn. Maar gelukkig was het ook geen moeilijke, zwaar beladen dag. Want dat vond ik ook niet gepast, tegenover jou.
Lief mannetje, ik vind het vreselijk dat ik je niet kan zien opgroeien. Ik mis je heel erg. Maar ik kan nu ook zeggen dat ik blij ben dat je onze zoon bent en dat ik je mocht leren kennen, ook al was het maar kort.
Ik ben trots op je, jongen.
Dikke kus
Mama
Geschreven door
Mama op 6 januari 2004 om 11:08 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Jeroen,

"Je mag geen bloesem plukken"
maar de wind kan niet lezen.

Lief kind, sterrenkind, engelenkind.

Een vlinderkus,

Marloes
Geschreven door
Marloes op 5 januari 2004 om 8:58 PMe-mailadres
Eigen website
http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/SanneS

Bericht
Nog even het gastenboek gelezen. Beetje domme vraag van mij over het bezoekersaantal, maar wat heeft jullie site een reacties teweeg gebracht. Ook bij andere ouders met een groot verlies komt er blijkbaar veel los. Ik vond het verhaal ook indrukwekkend en werd er ook wel wat triest van. Groetje maar weer ook aan opa en oma Vaas en Simon
Geschreven door
Hennie Zürich op 5 januari 2004 om 2:22 PMe-mailadres

Bericht
Vandaag voor de 2e keer het verhaal over Jeroen gelezen.Zag als bezoekersaantal 6351. Zijn dat bezoekers van lieve-engeltjes in het algemeen of alleen van Jeroen? Wens jullie in ieder geval veel sterkte en veel bezoekers. Groetjes Hennie
Geschreven door
Hennie Zürich op 5 januari 2004 om 2:02 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Jeroen,

Vandaag zou jij één jaar geworden zijn, vandaag is het jouw dag... en had er een grote taart met een kaarsje gestaan, maar daar waar je nu bent, wordt jouw dag vast niet vergeten....je word gemist, lieverd...

Lieve Ina, Lourens en Simone,

We denken aan jullie...

Liefs,
Sandra
Geschreven door
Sandra op 5 januari 2004 om 11:24 AMe-mailadres
Eigen website
http://www.floortjedebondt.nl/

Bericht
Lieve Jeroen,

Vandaag had je 1 jaar moeten worden!
Ik kan nog steeds niet bevatten dat het allemaal anders is gelopen!
Ina, Lourens en Simone, heel veel sterkte deze moeilijke dagen en ik denk aan jullie!
Geschreven door
Dineke op 5 januari 2004 om 11:10 AMe-mailadres

Bericht
Lieve Jeroen,
mooi, bijzonder kind
je geboorte bracht vreugde en verdriet
maakte mama en papa JOUW papa en mama
en jij bent hun zoon, hun kind, hun sterretje.......
altijd aanwezig ook al zie je hem niet.

Een engelenkus blaas ik je toe
Geschreven door
Anja op 5 januari 2004 om 10:19 AMe-mailadres
Eigen website
http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/VanessaB/index.html

Bericht
Ik ben kraamverzorgende en ik heb in mijn opleiding een scriptie gemaakt met nog 3 leerlingen over doodgeboren kindjes. We kwamen toen op deze site terecht en sindsdien spreekt het mij aan.Ik heb een keer bij een gezin gewerkt waarbij het eerste kindje doodgeboren was. en als het tweede kindje geboren wordt dan komt er veel herinneringen terug.
ik vindt het goed dat julli dit verhaal in deze site hebben gezet want het is goed voor jullie verwerking.
ik wil jullie veel succes wensen in deze moeilijke tijd sterkte.
Geschreven door
Nelleke op 2 januari 2004 om 9:52 PMe-mailadres

Ga naar pagina
1 Berichtjes van op/voor 31 januari 2007 2Berichtjes van op/voor 26 maart 2005 3 4Berichtjes van op/voor 2 januari 2004 5Berichtjes van op/voor 6 september 2003