Kievitsbloem

Welkom in het gastenboek van Dani

Hieronder staan de berichten 66 tot en met 42 van de 191 berichten.
Schrijf een berichtje voor Dani

Bericht: Lieve mama en papa,dit verhaal lijkt zo op het onze.Ook door zuurstoftekort zijn wij ons engeltje verloren.Het afscheid nemen is heel zwaar,daarom wil ik jullie in deze extra moeilijke periode van het jaar heel veel warmte toewensen,blijf dicht bij elkaar.

Lieve Dani,

Hier zal je nooit worden vergeten,rust zacht mooi ventje en geef mijn Engeltje een zoentje van me.
Geschreven door: mama van Devon* op 28 februari 2006 om 1:55 PM
Eigen website: http://devon-decocq.be
Bericht: Hey lieve snuitje,

mama heeft vandaag een heel lang verhaal geschreven voor je, heel erg intens, maar ik kan dat niet meer plaatsen, wel het gedichtje van LE maar niet het mooie verhaal wat ik je wilde vertellen.....dat snap ik nou niet!! Mama heeft altijd alles hier kunnen schrijven....Vandaag weer een dag, weet je schatje, tot de minuten weet mama wie er was, waar we waren, wat we deden, wat we voelden, paniek..alles.....maar ook onze trots voor jou. Lief lief schatje, ik heb je verhaal wel bewaard en op je clubje geplaatst. Mama voelt wel dat het anders is, maar het kan ff niet anders....op je space ben ik ook lekker druk geweest, en anderen willen ook graag een berichtje achterlaten, en sommige kunnen het ook niet.........raar he.....nou het moet zo zijn...
knuffeltje voor mijn vechtertje!!
Geschreven door: mama op 27 februari 2006 om 4:54 PM
Bericht: Bloemen voor mijn kindje

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje

geen rammelaar geen mooie bal,
geen rode neus voor het carnaval
Geen vlag voor het bevrijdingsfeest
geen ballon, geen trein, geen knuffelbeest

Geen kleertjes in alweer een grotere maat
geen potje olvarit dat in de reclame folder staat
geen luiers van weer een ander merk
alleen wat plantjes voor in 't perk

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje
't roept verzet op in mijn hoofd
ik ken geen moeder die haar kindje
voor zijn verjaardag bloemen belooft

Een kind moet spelen ontwikkelen en groeien
's lekker met z'n vader stoeien
's Zomers in het badje op het gazon
voor op de fiets met een petje tegen de zon
Bootje varen met een oude schoen
maar wat moet een kind met bloemen doen

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje
iets anders kan, mag, hoeft niet meer
En deze bloemen zet ik dan maar op zijn grafje neer......
Geschreven door: Van LE gekrijgt op 27 februari 2006 om 2:05 PM
Bericht: Heel veel sterkte in deze zo moeilijke tijd voor jullie.
Geschreven door: het heksje van Devon op 27 februari 2006 om 12:01 PM
Bericht: Lieve Dani*

Vandaag is het dan zover, je eerste verjaardag. O mijn jongen, ik heb zoveel aan je moeten denken en aan je papa en mama. Ze gaan ondanks hun verdriet een mooie dag maken, speciaal voor jou, lief menneke. Jij die ons allemaal zo diep in ons hart heeft geraakt. Ik zal jou nooit vergeten. Vandaag ga ik bloementjes brengen naar Anouk*, deze zullen ook voor jou zijn lieve Dani*...Vandaag zal helemaal in het teken staan van jou, ik denk aan je en aan je lieve papa en mama..
Veel kusjes in de wind en ik weet zeker dat jullie vandaag veel lol hebben daarboven. Met veel ballonnen en een taart met 1 kaarsje erop.
Dag lieverd!

Lieve Karima en Matthieu,

Heel veel sterkte voor vandaag en de dagen die komen gaan, ik ben heel trots op jullie!

Dikke kus van Marielle, mama van Anouk*
Geschreven door: Marielle op 25 februari 2006 om 10:04 AM
Eigen website: http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/AnoukP/
Bericht: Lieve Dani*,

Wat een vechtertje ben je geweest, en zo'n mooi kereltje. Ik snap helemaal waarom je ouders zo trots op je zijn. Het had vandaag groot feest moeten zijn... helaas mocht het niet zo zijn....Papa en Mama van Dani, sterkte voor deze moeilijke dag... met tranen heb ik jullie verhaal gelezen.... zoveel liefde spreekt eruit. Erg mooi op geschreven. En wat jullie schrijven over Dani's* oogjes, dat herken ik helemaal...

Een lieve groet van Sonja, mama van Lars*
Geschreven door: sonja op 25 februari 2006 om 08:09 AM
Eigen website: http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/LarsB/index.html
Bericht: Lieve Dani*,

Vorig jaar om dit tijdstip gingen we met volle vertrouwen naar het ziekenhuis, een minitasje mee, en dachten na een paar uur saampjes met jou thuis aan te komen. Alles liep zo anders dan we ooit hadden gehoopt, het was erger dan onze ergste nachtmerrie...toch heeft jou aanwezigheid ons leven veranderd, je hebt ons verrijkt in alle opzichten, binnen een mum van tijd vol met liefde, vol met verdriet. Mannetje, we weten hoe verdrietig dit jaar was, maar de blijdschap om jou ouders te mogen zijn, word mischien niet vaak genoeg gezegd. Want we zijn beretrots op je, je hebt echt hard genoeg gevochten en voor ons ben je een superbink! Vandaag komen we naar je plekje, met mooie stukjes en ballonnetjes, en weet je, ook wij zijn niet alleen, er komen heel veel vrienden en familie van jou vandaag een hapje eten, en je geboortedag gedenken. Wij hopen dat het een mooie dag wordt, en dat we straks terug kunnen kijken op je eerste verjaardag, want we blijven trots op je mannetje. Kijk je van boven mee, geniet je ook een beetje, en speel je met je vriendjes boven, vang je de ballonnetjes op, eet je taart op je wolkje....we houden van je.

voor altijd ons dapper mannetje

heel veel kusjes in de wind van papa en mama
Geschreven door: papa en mama op 25 februari 2006 om 08:04 AM
Bericht: Lieve papa en mama van Dani*

Heel veel sterkte van met Dani* zijn jaardag.

Veel liefs van Ineke
mama van Sanne en Eva*
Geschreven door: Ineke van Oosten op 25 februari 2006 om 00:10 AM
Bericht: Lieve lieve Dani*,

Vorig jaar.....deze dag naar de gynaecoloog weer, en weer werden we naar huis gestuurd. Ja mama had heel weinig water, dat had de gynaecoloog gezien, wees ons het weinige vruchtwater aan, net zoveel als een vingertop maar we moesten toch naar huis...om de volgende dag ingeleid te worden......hoe is het toch mogelijk, mama snapt er helemaal niks meer van..zo vaak in een week doorgestuurd en zoveel controle en uiteindelijk blijkt het weinige vruchtwater alles te hebben aangericht.....waarom was mama zo dom....................traantjes, ik mis je mannetje....alles is zoo anders geworden dit jaar...en jij mannetje, jij bent mijn allesie mijn klein mannetje, mama is ook boos....op het ziekenhuis, ik had je ook beloofd om het los te laten, maar ik kan het niet....waarom moest je zolang bij mama blijven, totdat je water op was, waarom??
papa en mama zijn heel erg verdrietig, en ik weet dat je er niks aan kan doen, maar waarom mocht je niet bij ons blijven, ik begrijp gewoon niet dat dit had kunnen gebeuren, zo'n grote voetjes had je, zo bol gezichtje, je was gewoon helemaal overklaar om geboren te worden....weet je mannetje, deze week had mama het wel moeilijk, maar we leefde zo met trots naar je dagje uit, met zoveel aandacht, heel drukke bedoeling met eten maken voor je verjaardag, maar mama haar hartje is gebroken...
Morgen staan we met zijn allen bij je plekje, en gaan we je ballonnetjes loslaten, je mooie vlinderstukje neerzetten en de kaarsjes voor je branden....doe je van boven kijken? We houden van jullie menneke en morgen wordt je in ons hartje 1 jaar, want je bent vanuit mijn buik ook verhuisd naar mijn hart, daar zal je samen met mij oud gaan worden, en blijven we voor altijd samen.

knuffeltje, ik vertel eigenlijk ook de dingen tegen jou die je al weet, maar mama is zoo bang dat ik je in de steek heb gelaten, dat ik niet doorgevraagd heb, en dat uiteindelijk alles verkeerd is gelopen....schatje lieverd mama mist je zoo erg, mama heeft veel hartjespijn, maar je hoeft je geen zorgen te maken, ik weet dat je dicht bij ons bent, en dat we voor jou sterk moeten blijven.

knuffeltje
Geschreven door: mama op 24 februari 2006 om 08:22 AM
Bericht: Wat erg voor jullie. Ik heb zeldf een dochterje en kan me niet voorstellen hoe het zou zijn als dit zou gebeuren..Ik wens jullie alle sterkte toe en hoop dat jullie ook de rust weer kunnen vinden dsamen...
Geschreven door: Jessica op 23 februari 2006 om 8:09 PM
Bericht: Vandaag weer een dagje verder...mama is heel druk geweest voor je dagje en neem vandaag lekker een dagje rust...mmm

apart gevoel...overheerst de liefde voor jou, de lieve gebeurtenissen, het verdriet om jou, het gemis....een beetje van alles denk ik dan.

vorig jaar op deze dag weer naar de Gynaecoloog, hebben ze je niet meer teruggevraagd??? We moeten toch weer het ziekenhuis bellen....en zo werd er weer contact opgenomen met het ziekenhuis dat inleiden noodzakelijk was....eigenwijs dat ze waren....ach ja....mama heeft ook gewoon geen woordjes voor dit lege gevoel...

Zaterdag wordt een gezellige dag voor jou menneke, en iedereen kan lekker een hapje eten, iedereen is er druk mee, en heel veel mensen denken aan jou, dat geeft ook een fijn gevoel.

Bijna wordt je steentje ook nog eens geplaatst, en zo komt er aan het eerste jaartje met jou een einde en gaan we weer een ander jaartje in....maar ook dat jaartje dragen we je mee en leef je in onze harten!

Knuffeltje op je wolkje van je mama
Geschreven door: mama op 22 februari 2006 om 5:25 PM
Bericht: Jullie verhaal heeft me heel vel gedaan en het is alsof ik mijn eigen verhaal lees, onze eerste zoon is na een prachtige zwangerschap na veel pijn en moeite geboren maar dat had ik er graag voor over.
Na het ontstane zuurstof tekort bleek al heel snel dat er teveel complicaties waren om hem een menswaardig bestaan te kunnen geven, er was teveel kapot gegaan en na een strijd van 8 dagen moest hij ook de strijd opgeven.
alle dagen dat hij bij ons was hebben we intens van hem genoten en we zijn er trots op dat Jean-Paul onze eerst geborene is en we hebben zijn drie broertjes ook altijd over hem verteld en zij vinden het op hun manier fijn dat ze ook nog een grote broer hebben gehad ook al is hij maar 8 dagen oud geworden.
We zijn ouders van 4 kinderen en hebben heel intensief drie zwangerschappen meegemaakt, onze derde zwangerschap bleek een tweeling te zijn, een prachtig kadootje na zoveel verdriet.
Het is nu allemaal iets meer dan tien jaar geleden en het verdriet wordt wel wat minder maar je draagt het toch altijd met je mee.
de fijne dingen overheersen nu het verdriet wat we gedragen hebben en wat we nog steeds met ons mee dragen, we kunnen nu zeggen dat hij echt een plekje heeft gekregen en dat hij vanaf die grootste wolk en die ene mooiste ster zijn steentje bij draagt aan ons gezinnetje.

Heel veel liefs en een dikke knipoog van ons stralende sterretje aan de hemel,

Astrid
Geschreven door: Astrid Lap op 21 februari 2006 om 00:21 AM
Bericht: Papa komt vandaag de badkamer inrennen...wat denk je......we zijn 6 jaartjes samen, vanaf gisteren heel laat in de avond ;-)). En papa en mama zijn het gewoon vergeten, met al die jaartjes dat we samen gaan zijn, doen we dat echt nog wel een keertje echt vieren...maar vandaag zijn we bij jou geweest en hebben we ook elkaar geknuffelt en natuurlijk over jou gehad, maar we praten ieder uur van de dag over jou!!!!
Knuffffffffff papa en mama
Geschreven door: mama op 19 februari 2006 om 4:32 PM
Bericht: Lieve Dani*,

Zo gaan de dagen voorbij en voorbij, en nog steeds hoop ik stiekem dat ik ooit nog je bolletje hier zou mogen zien...
Gisteren waren je tante Medea en Ellen er, oh wat een lievertjes, weer met een lekkere taart, en het idee dat ze vorig jaar ook met een mega choco taart voor mama kwamen in die laatste weekjes.....het was wel erg gezellig en de dag was zo voorbij....
De noodkreet van binnen...HELP...werkt niet meer, we moeten nu door deze pijn en jou blijven missen...oh al die lieve mensen, wanneer kan ik nog iets voor ze betekenen, het enige wat mama heeft is traantjes en verdriet...Op je dagje komen heel veel mensen, je lieve tante vriendinnetjes gaan allemaal helpen met lekker eten maken en we gaan samen aan jou denken en jou geboortedag doorbrengen, ja vieren, ik wil het zoo graag zeggen, maar ondanks dat je ons poepeke bent, ons schatje, kunnen we niet zeggen dat we die dag gaan vieren, alleen voelt dat in mijn hartje wel zo als vieren, want we zijn trots op je knappe bulleke en trots dat we van zo'n knap engeltje papa en mama mogen zijn. Mama heeft veel herinneringen van deze dagen, afgelopen donderdag naar de verloskundige, die wou ook meteen jou laten halen, die voelde ook die zorgen en terecht....want ze wist niet precies wat het was, maar ze maakte zich grote zorgen net als je mama en papa....en zo zijn er momenten die mama echt helemaal goed kan herinneren met jou in mama haar buik....en die zal ik nooit vergeten, want dat zijn onze momentjes samen he menneke.....dat zijn de mooie herinneringen die mama probeerd te bewaren...maar ook de moeilijke momenten en al het verdriet zit in dat opslagplaatsje, want alle herinneringen met jou zijn me dierbaar, en blijven bij mama want het is al erg genoeg dat jij van ons weer meegenomen bent...ik weet dat god dat gedaan heeft, en jij bij hem bent, maar mama is soms wel heel erg boos, want we hadden alle liefde klaar om te geven, ik zeg het je vaker maar vandaag weer, de liefde wordt niet minder, per dag blijft die voor jou groeien, net als je hier met ons meegroeit, tussen alle traantjes door en tussen al die verdrietige dagen door, zien we soms het zonnetje naar ons schijnen en voel ik dat de liefde weer groeit en groeit, mannetje we missen je zoo onwijs veel. Ook Davey zijn berichtje, heb je het gezien, je lievelingsneefje, wat een lief menneke, ook mama huilt dat je nooit meer met hem mag spelen, maar ook Davey heeft veel traantjes voor jou. Let je alsjeblieft van boven op dat menneke, hij had zo graag je grote broer willen zijn, en nu dat je toch daar bij de wolkjes bent, blijft die over je ontfermen en mooie dingetjes voor je maken en voor je schrijven...hij is net als jij een toppertje....geef je hem soms een knuff van boven, een zonnetje op zijn bulleke, een sterrenstraaltje in de nacht....want ook hij had graag samen met zijn mams, op je gepast als je er was, en ook bij hun is er een leegte die niemand kan opvullen want jij bent niet te vervangen mannetje. kusjes van mama en ik probeer in deze dagen niet alles zo negatief te zien, en teveel mezelf te laten gaan, want ook dat heb je niet verdient, je bent ons prinsje en als je het had kunnen zeggen, dan was het ook beter geweest, want als je zegt mama je moet huilen dan doe ik dat voor je, maar als je zegt mama je moet lachen doe ik dat ook............kon je ons maar zeggen hoe we verder moeten zonder jou, en zeggen hoe je wou dat we ermee om zouden gaan, want dan hadden we het voor je gedaan.
Kon je ons maar zeggen...het is goed ik ben gelukkig, kon dat maar, maar iedere vraag die ik over jou heb aan god, kan helaas niet beantwoord worden....we moeten erin geloven, en we doen ons best hoor, maar soms is dat zoo moeilijk om te geloven dat je mama niet meer nodig hebt.....IK MIS JE
Geschreven door: mama op 19 februari 2006 om 08:46 AM
Bericht: Lieve Dani, en papa en mama van Dani, Bij toeval kwam ik op jullie site terecht omdat ik de naam Dani intypte. Ik heb n.l. zelf een zoontje van zes maanden die we ook Dani hebben genoemd. Met de tranen in mijn ogen las ik jullie verhaal en besef temeer hoe dankbaar wij moeten zijn met onze zoon. Hij werd ook met een nare start geboren, moest met de vacuum gehaald worden omdat zijn hartslag wegviel en wilde ondanks de vacuum niet verder zakken en zat dus muurvast. Twee zusters hebben staan duwen op mijn buik en de gynaecologe maar trekken. Het bleek dat zijn schoudertje achter mijn schaambot bleef steken. Uiteindelijk na veel geduw en getrek en veel paniek werd onze Dani eindelijk geboren, 4410 gram. Hij werd meteen weggehaald, was spierwit en ademde niet en werd in een andere ruimte gereanimeerd. Tot zover lijkt dit verhaal op die van jullie en had jullie onze afloop ook zo gegund. Gelukkig kwam hij langzaam op gang en kreeg na een apgarscore van drie een magere zeven na tien minuten. Ik zal nooit vergeten hoe lang die paar minuten duurde dat ze met hem bezig waren in een kamer tegenover de verloskamer. Ik dacht echt dat we hem kwijt waren en schiet nog vol op het moment dat ik dit type. Wij hadden geluk en mochten onze Dani houden. Jullie Dani had hier ook moeten zijn! Wat is het toch oneerlijk verdeeld op deze wereld, er zijn mensen die kinderen mishandelen, de ergste dingen lees je soms en jullie die met hart en ziel voor jullie Dani hadden willen zorgen wordt het gewoon afgenomen. Dit soort dingen zal ik nooit maar dan ook nooit kunnen begrijpen. De stukjes die ik lees zijn van een toegewijde zorgzame moeder, ik had het jullie zo ontzettend gegund! Ik weet zeker dat jullie sterretje ontzettend trots is op jullie, ook nu hij in die andere wereld is zorgen jullie goed voor hem, hij zal vast regelmatig tegen zijn vriendjes zeggen dat hij de allerliefste ouders van iedereen heeft! Ik wens jullie heel veel sterkte toe de komende tijd en zal aan jullie denken, groeten van Tonia
Geschreven door: Tonia van Dam op 17 februari 2006 om 11:43 PM
Bericht: Lieve Dani*,
gisteren was het valentijnsdag. En wat voor ons de mooiste dag van ons leven had moeten zijn is nu 1 van de verdrietigste dagen geworden. Wij, en jouw papa en mama, waren op deze dag vorig jaar uitgerekend. Bij ons is Devon* en paar dagen eerder geboren, jij een paar dagen later. Vorig jaar waren jouw papa en mama erg zenuwachtig, want het kon elk moment gebeuren!!! Bij ons waren het dagen van verdriet, omdat deze dag kwam en jij al geboren was en wij wisten dat we weer afscheid moesten nemen. Dit afscheid kwam voor ons, vandaag precies een jaar geleden. Vorig jaar hebben wij Devon* naar zijn laatste rustplek gebracht...
Wij hebben ook meteen een kaarsje voor jouw gebrand. Wij denken ook veel aan jou, en waarom het allemaal zo gelopen is...Ik vond het ook zo lief dat jouw papa en mama op de jaardag van Devon*, zijn langsgeweest om een hartje en een beertje te plaatsen. Het zijn voor ons allen extra moeilijke dagen, een film die overnieuw wordt afgespeeld...Vragen die opnieuw door onze hoofden spoken...vragen van waarom...vragen waar we geen antwoord op hebben gekregen en nog steeds niet krijgen. Ik wil jullie laten weten dat we in gedachten bij jullie zijn!!!!
Heel veel liefs van Manuela, mama van Devon* en kleintje op komst 36 weken.
Geschreven door: Manuela, mama van Devon* op 15 februari 2006 om 4:24 PM
Eigen website: http://devonfellinga.mooiste-baby.nl
Bericht: Lieve Dani*

Deze dag zo pijnlijk vandaag
Waarom??? blijft de vraag
Vanlentijntje ineens weer zo dichtbij
Valentijn, waarom hij??
Zo'n menneke zo klaar en fijn
Waarom mag je niet bij ons zijn
Vandaag vandaag, ja vandaag
Ons leven op de kop, zolang gewacht....
Je was mooier dan we ooit hadden verwacht
Maar later, want je mocht niet komen
Nu nog steeds lig ik te dromen
Valentijn neem dit engeltje niet mee
Neem mijn Dani* niet mee, laat hem hier, laat hem hier
Ookal heeft hij haar daar nog meer plezier
Dani* vandaag zou je misschien een geworden zijn
Maar het mocht allemaal toch niet zo zijn
Traantjes, valentijn neee waarom is de vraag??
Waarom vandaag mijn kindje niet 1 jaar??

Lieve Dani*, oh schatje wat een verdriet, wat een pijn
Omdat jij ons dapper mannetje er niet mag zijn
Geschreven door: mama op 14 februari 2006 om 07:12 AM
Bericht: Nog een dagje en dan is het valentijn....de dag dat we uitgerekend waren, weet je nog iedereen vragen naar jou, en jij zat nog lekker bij mama in haar buik(je). De dagen zitten we een beetje af te tellen net als vorig jaar.....het is zoo moeilijk te bevatten, probeer wel rustig te blijven ook voor jou....we hebben de kaartjes klaar voor je gedenkdag....ze zijn heel erg mooi geworden, tante Hanneke heeft mama ook geholpen met het uitprinten en snijden, want mama vroeg het, het was ook heel erg moeilijk ook voor tante hannie, maar we doen het wel graag voor je natuurlijk. Knappertje, we missen je onwijs veel en hadden je zoo graag hier bij ons gehad, dan hadden we nu met vreugde naar je eerste bijzondere verjaardag verheugd, maar nu is het allemaal zo anders, maar we zijn nog steeds heel erg blij met je hoor, want je bent ons wondertje. Dag mannetje, je steentje is ook bijna klaar, en al dat wachten op alles, het is wel erg moeilijk maar mama en papa zijn wel sterk en we doen ons best....kon je maar een minuutje terug komen of een seconde, alleen om te zeggen dat het echt goed met je gaat en ons lang nog niet nodig hebt...............ooit komen we weer samen, daar zijn we van overtuigd. knuffel van je papa en mama
Geschreven door: mama op 13 februari 2006 om 07:27 AM
Bericht: Soms valt er een sterretje van boven naar beneden
Zo zuiver, zo schitterend en zo klein en fijn
Soms valt er engeltje op aarde
Wat prachtig dat jij engeltje even bij ons mocht zijn

xxxxxxxxxxxLOVExxxxxxxxxxx
Geschreven door: mama op 10 februari 2006 om 6:44 PM
Bericht: Lieve Dani*,

Vandaag heb ik eerst even naar Devon* geschreven, zijn mama en papa hadden vorig jaar ook zo'n gevoel dat hij die dag moest komen, maar nee hoor het ziekenhuis wist het beter......nu ook vandaag bij hen geen verjaardag te vieren, maar net als straks bij jou...het mooie steentje geplaatst!! Mama heeft traantjes, de film weer een keer voorbij...hoevaak moet ik nog proberen om het eind te veranderen, waarom kan dat nooit meer veranderd worden.....waarom lief mannetje van me, moeten we jullie nu zo ontzettend erg missen.......iedereen is bezig met valentijn, wat kopen we voor elkaar, papa en mama hadden jou op valentijn vorig jaar willen ontvangen in ons ..door jou gemaakt gezinnetje, maar nee, ook bij ons wilden ze niet luisteren....al dat geduld en vertrouwen in het ziekenhuis, en nu het hele jaar verdriet, we missen jou zooo knapperdje. Letten jullie vandaag samen op de familie van Devon*, dat is dan extra kracht denk ik dan....want we hebben in deze dagen alle krachten nodig die er zijn, ook van jullie en van god, om deze dagen door te komen...traantjes iedere dag....maar weet dat we voor jullie ons hele leven traantjes blijven houden, en terecht, want jullie zijn te bijzonder om te vergeten of de traantjes voor te laten....soms denk ik....traantjes zijn nog het enige die ik je kan bieden...en wat heb je nou aan mama haar traantjes.....helemaal niks!! Ik had je willen verzorgen, ik had jou moeten troosten, je had mij om alle dingen moeten vragen die je had willen hebben, had je eetje klaargemaakt, je poepluier verschoond, je verwend met mega grote kadeautjes.....het enige wat we nu nog hebben is traantjes, en kaarsjes, en een bloemetje op je plekje.....een steentje straks ook (net als je mooie buurman)...oh wat missen we jou, wat een verdriet wat een ellende, wat een vreselijk einde van een prachtig mooi sprookje....wat hebben wij een dikke vette pech.....want geluk nee, dat hebben we dit jaar niet gehad, op geen enkel opzicht.....ja een moment, toen ik jou zag liggen, voelde ik me de gelukkigste mama van de wereld, maar papa wist al meer als ik.....en ook dat blijft me iedere dag achtervolgen...toen ik dacht dat je ff weg moest, waren ze jou aan het reanimeren en papa zijn gezicht......nee dat doet gewoon teveel pijn.....
Lief mannetje, je bent altijd in onze gedachten, bij mama ieder moment van de dag......maar in deze dagen zie ik alles weer voorbij komen en doen deze dagen extra extra pijn......

VOOR ALTIJD ONS DAPPER MANNETJE

kusjes van mama
Geschreven door: mama op 7 februari 2006 om 07:56 AM
Bericht: Geachte Mevroew en Meneer,
Ik ben zeer onder de indruk van uw mooie verhaal en de dapperheid van uw zoon Dani!
Ik ben kinder-verpleegkundige in opleiding en voor mijn eind-scriptie wil ik onderzoek doen naar "wat ouders verwachten van onze beroepsgroep ten aanzien van zorg rondom het overlijden van een pasgeborene". Ik heb een kleine enquete met vragen gemaakt, en mijn vraag aan u is of ik u die mag toesturen en of u die vragen zou willen beantwoorden?
Uw antwoord afwachtende, vriendelijke groet,
Anneke Bisschop
Geschreven door: Anneke Bisschop op 6 februari 2006 om 1:03 PM
Bericht: Lieve Dani*
Het is al bijna een jaar geleden dat ook jij werd geboren, net als mijn kleinzoontje Devon*.
En ondanks die tijd, doet het nog steeds zo zeer. Ik weet dat jij, Devon* en nog veel meer engeltjes daar boven op jullie wolkjes dan een feestje bouwen, en elke dag, maar vooral die speciale dagen een kusje naar ons zullen sturen.
Maar ik voel ook wat jouw papa en mama deze periode voelen, alles komt weer aan hun voorbij.
Vorig jaar op deze dag...vorig jaar in deze week...en zo gaat dat verder tot het eerste jaar van, en om jou voorbij is. En dan...dan is er nog steeds heel veel verdriet om jou. Want het maakt niet uit hoe lange tijd er voorbij gaat, de pijn om jou te moeten missen blijft bestaan, de ene dag misschien meer dan de andere dag...

Lieve papa en mama van Dani*, ik wens jullie elke dag, maar vooral deze dagen... weken heel veel sterkte toe, dikke knuffel van Anita, oma van Devon*
Geschreven door: Lieve Dani* op 5 februari 2006 om 11:16 PM
Bericht: Lieve Dani*,

We missen je zoo ontzettend!! De dagen zijn lang, de angst dat je het niet zou halen, het wachten op je geboorte, de spanningen die opliepen, nog even en we zouden papa en mama worden....en dat zijn we ook geworden van de knapste bink die we maar ooit gezien hadden. Tranen iedere dag, de film die langskomt, het verhaal kan niet meer veranderd worden.......we missen je zooo ontzettend mannetje, waarom?? Het afgelopen jaar is zo raar verlopen, je eerste verjaardag komt eraan, o wat hadden we nu graag je taartje besteld, zou je al kunnen staan....nu komt er een bloemstuk op je plekje, een steentje wordt er geplaatst....het is zooo onwerkelijk allemaal....in gedachten iedere keer weer naar het verschrikkelijke nieuws, de blik van je vader op mijn netvlies geprent....lief mannetje, woorden schieten me tekort om te vertellen wat we voelen....die oneindige liefde voor jou, die is dit jaar ook gegroeid mannetje, het gaat niet over, het wordt steeds meer! Binkie, de maand is in gegaan...ja zo is het wel......we proberen ons sterk te houden, maar weet mannetje, de traantjes voor jou, wees vrij, speel lekker, die horen er bij, ons hele leven lang.
xxjes van je mama
Geschreven door: mama op 3 februari 2006 om 06:58 AM
Bericht: Lieve Karima,
nou....de maand is begonnen!!! De maand waarop we eigenlijk de verjaardag van onze knulletjes hadden moeten plannen. Nu lijkt wel of de maand van vorig jaar zich herhaald!!! De hele tijd denken aan vorig jaar om deze tijd. Hadden ze maar correct gehandeld, dan hadden we ze nu lekker in onze armen gehad, en hadden we gezegt: knul wat wordt je toch groot, je bent al bijna een jaar oud!!!!" Nu alleen maar verdriet!!! En de vragen wat we nu gaan doen met de jaardag van onze knul. Willen we alleen zijn of juist niet!!! Willen we witte ballonnen op laten bij zijn grafje??? Ik weet het niet!!! Ik weet alleen dat ik onze knul kon knuffelen, net zoals jullie dat willen met Dani*. Genieten van zijn glimlach, zelf van zijn gehuil. Maar het zat er niet in voor ons.
En dan die verdomde valentijnsdag. De dag waarop wij uitgerekend waren. Ik dacht van te voren nog dat er geen betere dag bestond om uitgerekend te zijn. En nu beginnen al die reclames....Bah....
Ik zal veel aan jullie denken deze maand!!!
xxxx manuela, mama van Devon* en kleintje op komst 35 weken
Geschreven door: Manuela, mama van Devon* en kleintje op komst 35 weken op 1 februari 2006 om 10:36 AM
Eigen website: http://devonfellinga.mooiste-baby.nl
Bericht: Heb net je verhaal gelezen. Wat een ontroering en verdriet!! Het is een heel mooi mannetje.
We hebben net zelf ons mannetje verloren bij 27 weken zangerschap. En als ik dan al die verhalen lees, zoals ook dat van jullie... geeft dat gevoelens die ik niet kan beschrijven.
Sterkte...
Geschreven door: Marjon op 31 januari 2006 om 1:55 PM

Ga naar pagina
1 Berichtjes van op/voor 3 maart 2010 2Berichtjes van op/voor 1 maart 2008 3Berichtjes van op/voor 24 februari 2007 4Berichtjes van op/voor 1 oktober 2006 5Berichtjes van op/voor 5 mei 2006 6 7Berichtjes van op/voor 28 januari 2006 8Berichtjes van op/voor 10 oktober 2005

Ga naar pagina
1 Berichtjes van op/voor 3 maart 2010 2Berichtjes van op/voor 1 maart 2008 3Berichtjes van op/voor 24 februari 2007 4Berichtjes van op/voor 1 oktober 2006 5Berichtjes van op/voor 5 mei 2006 6 7Berichtjes van op/voor 28 januari 2006 8Berichtjes van op/voor 10 oktober 2005

Schrijf een berichtje voor Dani

Ga naar het verhaal van Dani