Anouk

* 13 april 2000 †

Herold en Monique

Anouk, jouw leven eindigde waar het bijna begon

In augustus 1999 raakte ik zwanger van ons tweede kindje, het was een zwangerschap met veel rugklachten, maar verder verliep hij goed.
Donderdagmorgen 13 april 2000 begonnen 's morgens om 8.30 uur de weeën, ik was bijna 38 weken zwanger. Ik heb meteen het ziekenhuis gebeld dat de weeën begonnen waren, dit omdat mijn vorige bevalling nog geen 5 uur duurde. De reden dat ik in het ziekenhuis moest bevallen, was omdat de baby in een stuit lag. In het ziekenhuis aangekomen, moest ik aan het CTG, daar vond men geen hartslag, ik moest naar de echokamer beneden in het ziekenhuis. Daar constateerde de gynaecoloog dat ons kindje overleden was, ik wilde het niet geloven want ik had 's morgens om een uur of 5 nog uitgebreid leven gevoeld. Veel tijd voor emoties was er niet, de bevalling ging gewoon door.

Dus werd ik weer naar boven gebracht naar de verloskamer, ook werd er een infuus aangelegd. Op de verloskamer werd gekeken hoeveel ontsluiting er was, die was volledig. Ik mocht meepersen, maar had echter geen persdrang. Ook waren de vliezen nog niet gebroken, die braken tijdens het persen en het vruchtwater was rood van het bloed. De verloskundige zei dat waarschijnlijk de placenta had losgelaten, daardoor heeft Anouk geen zuurstof meer gekregen, en is ze gestikt.

Om 10.50 uur werd Anouk geboren, het was een beeldschoon meisje, 2925 gram zwaar en 49,5 cm lang. Direct na haar geboorte werd ze op mijn buik gelegd, op dat moment besefte ik dat ze echt niet leefde, wat er dan door je heengaat is met geen pen te beschrijven. Machteloosheid, woede, ongeloof, onbegrip en vooral waarom. Toen werd Anouk in bad gedaan, ik kon het niet zelf omdat ik teveel bloed had verloren. De kraamverzorgster uit het ziekenhuis heeft deze taak samen met mijn man zeer liefdevol overgenomen. Anouk werd behandeld als een levende baby, er werden lieve woordjes tegen haar gezegd. Ook hebben ze een hand- en voetafdrukje gemaakt en een haarlokje afgeknipt. Daarna heeft Anouk nog de hele dag in een bedje bij mij op de kamer gestaan.

De volgende ochtend is er obductie gedaan, hier kwam niets uit. Na de obductie mochten we naar huis, daar heeft Anouk op haar eigen kamertje gelegen tot aan de begrafenis op 17 april. Zo konden mijn man, mijn oudste dochter Daphne (toen bijna 3) en ik afscheid van haar nemen.

De begrafenis was in besloten kring met familie, vrienden en buren, ook was mijn verloskundige hierbij. Maar wat was het moeilijk om haar achter te moeten laten op de begraafplaats, wel heeft ze een mooi plekje waar ik regelmatig naar toe ga.

Op 17 december 2001 heeft Anouk er een broertje bij gekregen, Stan.

Anouk heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje     Lees de berichtjes