Xaviënne Baay
* 19 december 2000 - 18 augustus 2001 †
Edwin, Natasja en Yoël Baay
Het verhaal van ons mopke Xaviënne
Op 19 december 2000 is Xaviënne geboren. Met een Apgar-score van 9, 9 en 10 had ze een perfecte start. Xaviënne is heel haar leventje echt een zonnestraaltje geweest.
Ze lachtte gericht met 2 weken, brabbelde met 2 maanden, kroop met 6 maanden, ging zelfstandig staan met 7 maanden en haar laatste maand ging ze al zelf zitten en pakte dan de spijlen van de box en stond op. Al met al was ze dus kerngezond.
Met ons toen nog complete gezin en een stel goede vrienden zijn we op vakantie geweest naar Spanje, we hebben daar een perfecte tijd gehad. Xaviënne heeft elke dag gezwommen in haar rode zwembandje en samen met Yoël heeft ze ons behoorlijk aan de gang gehouden. Als Yoël in slaap viel was ze ook nooit te flauw om hem even wakker te maken en alle kinderen werden door haar even lekker aan de haren getrokken. En het vreemde was dat werkelijk alle kinderen het nog goed vonden ook, op dat moment gingen we haar klokkenluidertje noemen niet wetende dat ze al snel echt de klokjes zou gaan luiden.
Xaviënne in kinderwagen
Op 8 augustus zijn we naar huis gegaan, thuis aangekomen werden de kinderen uit Zevenbergen ingeënt tegen de meningokokken-C bacterie. Dinsdagavond overleg ik nog met mijn moeder dat ik de kinderen niet in zou laten enten, maar op woensdag werd het zoontje van onze vrienden opgenomen met hersenvliesontsteking met het vermoeden meningokokken-C en waarschijnlijk opgelopen in Spanje waar wij ook bij waren. Donderdag ben ik in overleg met de waarnemend huisarts de vaccinaties gaan halen en donderdagmiddag zijn Yoël en Xaviënne gevaccineerd.
Vrijdag en zaterdag was er niets aan haar te merken en zaterdagavond is ze nog met Yoël in bad geweest. Ze stonden nog gezellig samen te dansen.
Ons mopke
Na het bad heb ik haar om 19.45 uur op bed gelegd en omdat het warm was en haar dekentjes nog in de was zaten heb ik voor de zekerheid een dekbedje over het voeteneind gehangen zodat ik haar kon toedekken als het af zou koelen. Om 20.45 uur wilde ik zelf nog even in bad gaan en kwam de kamer in en zag alleen maar een berg dekens ik ben naar het bedje gelopen en zei nog "Joh, het is hartstikke warm en jij ligt onder de dekens" en trok het dekentje weg en ze bewoog niet. Ik heb toen nog staan kijken, ademt ze nu wel of ademt ze nu niet, mijn hand voor haar gezichtje gehouden en voelde niets. Toen heb ik haar opgepakt en ook daar op reageerde ze weer niet.
Ik ben toen naar beneden gerend en heb Edwin geroepen, "Ze ademt niet. Hoor, ze ademt niet". Edwin heeft haar toen overgenomen en is gaan reanimeren en ik heb 112 gebeld en ben gaan helpen beademen. Binnen 5 minuten waren de ambulances er en die hebben het toen overgenomen. Met drieën hebben ze zo gevochten voor haar maar het lukte hen ook niet om haar bij te krijgen. Toen met spoed naar het ziekenhuis waar ze met acht man alles hebben gedaan om haar toch weer terug te krijgen. Wij zijn daar bij geroepen en hebben dus alles gezien. Om 21.30 uur zeiden ze tegen elkaar dat het geen zin meer had en ik heb toen geroepen "Nee, je mag niet opgeven" en toen zijn ze nog doorgegaan.
Even later zijn we meegenomen naar een aparte kamer en hebben ze ons gezegd dat omdat ze al bijna een uur geen zelfstandige hartslag, ademhaling en hersenactiviteit had dat ze het op moesten geven en dat, mocht het nog lukken, dat er dan niets meer van haar over zou zijn. We zijn terug gegaan naar Xaviënne en ik heb haar toen meegenomen de kamer uit, naar waar heel onze familie al op ons stond te wachten. We hebben met ons allen heel goed afscheid van haar genomen en hebben haar toen voor de obductie in het ziekenhuis gelaten. We mochten Xaviënne wel mee naar huis nemen maar dat kon ik voor mijn gevoel Yoël niet aandoen.
Uit de obductie is geen exacte doodsoorzaak gevonden maar het vermoeden van de kinderarts is wel dat de vaccinatie tegen meningokokken C een oorzaak was. De doodsoorzaak is wiegendood en ik wist echt niet dat dat bij een kindje van 8 maanden nog mogelijk was.
Ons gezin zal nooit meer compleet zijn en het gemis van Xaviënne zal waarschijnlijk nooit minder worden maar we leren er mee omgaan. Vooral voor Yoël want die heeft toch recht op een vader en moeder die er voor hem zijn.
Xaviënne we missen je zo.
Xaviënne heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
