Zoë van Kleef
* 24 november 2005 - 17 juni 2006 †
Manon (en Rhesa)
Het leven van Zoë
De geboorte van Zoë
Op 24 november werd Zoë 9 weken tevroeg geboren. Ze leek helemaal goed in orde te zijn en ademde al zelf! Toen ze uit routineonderzoek longfoto's gingen maken, kwamen ze erachter dat zij maar 1 long had.... De dag erna werd zij met de ambulance naar het Sophia in Rotterdam gebracht. Na vele onderzoeken bleek dat ze dit niet kenden en ze wisten ook niet wat ze ermee aan moesten.
Zoë heeft schik
Moeilijkheden
Een hele tijd ging het heel erg goed. Ze zouden Zoë als ze 3 kilo woog een hartcatheterisatie geven en dan zou zij naar huis kunnen. Tot aan de 3 kilo ging het allemaal perfect op een paar dipjes na... Toen we de catheterisatie gehad hadden, ging het in het begin zeker beter met haar. Maar na 2 dagen ging ze ineens achteruit, niemand begreep hoe dit kon... Uiteindelijk zijn ze ook naar die goede long gaan kijken en na heel wat onderzoeken bleek die zeker niet zo goed te zijn als iedereen dacht. Er zaten vernauwingen in en haar luchtpijp bleek ook slap te zijn. Er werd besloten na veel wikken en wegen om een Canule te plaatsen (buisje in haar keel).
Zoë nog voor de canule
Na een operatie van 2 uur kwam Zoë terug op de afdeling met haar canule... Ze zag er echter slecht uit en je zag dat ze zich niet goed voelde. Die avond is haar hartje gestopt met kloppen en werden we opgebeld dat we meteen moesten komen. Ze moest gereanimeerd worden... Van 0.00 uur 's nachts tot de volgende ochtend 10 uur zijn ze bezig geweest met 7 artsen om haar stabiel te krijgen. Uiteindelijk is dit gelukt...
Zoë moest wel in slaap gehouden worden. Haar aderen spanden zich aan zodat er bijna geen lucht via het bloed in de longen kon komen... Dit was een slecht teken... Hier valt weinig aan te doen. Na 2 soorten medicatie te hebben geprobeerd en toen bleek dat niets hielp, kregen we te horen dat ze het opgaven... Ze zou het niet redden... Wij waren helemaal kapot van dit nieuws. Ons altijd vrolijke meisje zou het niet overleven... Dit kon niet waar zijn, mijn ergste nachtmerrie zou waar worden.
Na 3 dagen kwam er een professor langs die gespecialiseerd was in longziekten. Die kwam toch nog 1 laatste second opinion geven... 3 dagen later kregen we hiervan de uitslag... Zoë zou aan de ECMO kunnen (hartlong-machine) om zo haar lichaam rust te geven. Hier kan je maximaal 14 dagen aan liggen. De dag erna was het zover, er werd van alles klaar gemaakt. De zaal werd half leeggemaakt. Omdat Zoë te zwak was om naar de OK te brengen werd ze op de zaal geopereerd... Ze hebben toen 2 buizen in haar nekslagader aangebracht waar het bloed in en uit kon en zo naar de machine toe en weer terug.
Het einde
Zoë heeft 15 dagen aan de ECMO gelegen maar ze konden deze niet afbouwen... Haar lichaam had geen moed meer om het zelf weer helemaal over te nemen. Ze was op en kon niet meer vechten... Op zaterdag middag 17 juni om kwart voor 2 is Zoë bij ons op de arm overleden... De dag erna hebben wij haar mee naar huis genomen en ze heeft nog een aantal dagen bij ons thuis in haar eigen bedje gelegen.
laatste foto Zoë aan de ECMO
Zoë heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
