Thijs Anthonie Tommel
* 23 maart 2002 - 9 augustus 2002 †
Cees en Silvia
Lieve Thijs
Onze Thijs
23 maart 2002
Ons gezin is nu compleet!!! Na een snelle bevalling zijn we de ouders geworden van een jongentje, Thijs. Hij is gezond, weegt 3600 gram en is 51 centimeter lang. We krijgen veel kaartjes waarop staat dat dit de ultieme wens is: een koningskoppel.
Thijs slaapt veel en drinkt goed aan de borst. Hij is echt een tevreden baby. Zijn grote zus Femke is erg trots op hem en helpt graag met het verschonen van de luier en het wassen. Ze wil daarom ook steeds thuis blijven bij mama en de baby.
Thijs groeit enorm hard: na drie weken weegt hij al bijna 5 kilo. Na 11 weken slaapt Thijs 's nachts door, eindelijk weer genieten van onze nachtrust! Overdag slaapt Thijs steeds minder. Hij kijkt steeds meer in het rond, probeert geluiden te maken en wil speelgoed vastpakken. Soms lijkt het net of hij alles al begrijpt wat je tegen hem zegt, want hij fronst dan met zijn gezicht of lacht erom. Heel de familie is trots op Thijs. Hij is een lieverd en lacht naar iedereen, liggend vanuit zijn wandelwagen. Eigenwijs is Thijs ook. Het duurt wel even om hem zover te krijgen dat hij uit het flesje gaat drinken.
Thijs slaapt in de box
Begin augustus krijgt hij dagelijks 5 voedingen, waarvan 2 flesvoedingen overdag. Ik wil half augustus namelijk weer aan het werk gaan en Thijs gaat vanaf nu naar het kinderdagverblijf voor 2 dagen in de week. Femke vindt het wel wat, dat haar kleine broertje nu ook op het dagverblijf zit en de leidsters vinden hem ook een lieve knul.
Laatste foto van onze Thijs d.d. 8 augustus 2002
9 augustus 2002
Ik geef Thijs nog de fles en ga daarna rond 4 uur met Femke een boodschap doen. Cees blijft thuis bij Thijs. Thijs ligt in de box te spelen en dan wordt er aangebeld. Cees doet open en blijft nog even praten. Even later (5 of 10 minuten) loopt hij weer naar de huiskamer en dan begint onze nachtmerrie:
Thijs ligt op zijn buik in de box. Hij is blauw aangelopen en ademt niet meer. Cees belt 112, gaat reanimeren en de politie doet hartmassage. Dan neemt het ambulancepersoneel het over en begint voor Cees het afwachten.
Ik rijd met Femke de snelweg af en zie op het eerste kruispunt al politie staan. Gedachtes.... "Wat zal er zijn?" En dan zie ik in onze straat ambulances en politie staan.... "O nee, niet bij ons... niet Cees..." Ik zet mijn auto neer en pak toch eerst de boodschappen steeds maar hopend dat het niet bij ons is.... Helaas, het is bij ons en het gaat om Thijs. Hij ligt aan allemaal slangen en apparatuur in de huiskamer op de salontafel. Al snel gaan we naar het Sophia Kinderziekenhuis met de ambulances. Daar zijn ze nog uren met hem bezig. Zijn hart gaat weer kloppen, maar verder.... niets... Zijn toestand verslechtert en hij sterft die avond bij mij op schoot.
Die dagen erna tot de begrafenis beleven we in een soort roes. Zoveel regelen en steeds maar weer die vragen: "Waarom?", "Was ik maar", "Had ik maar", "Stel dat". Thijs was sterk genoeg en kon al heel goed zijn hoofd optillen.
Dag Thijs
De tijd erna
We hebben geen sectie laten verrichten. Wiegedood heeft immers toch geen oorzaak en Thijs krijgen we er niet mee terug. Er blijkt gelukkig een Stichting Wiegedood te zijn en een Vereniging voor ouders van kinderen overleden aan Wiegedood. Die vereniging geeft een kwartaalblad "de Praatpaal" uit waarin we soortgelijke vreselijke verhalen lezen. We lezen in de laatste uitgave 3/02 over de medische stand van zaken omtrent de eventuele oorzaak van wiegedood, besproken op de internationale sids-conferentie van september jl. Het kan zijn dat het rijpingsproces van de hersenen al tijdens de zwangerschap niet goed is verlopen. Of dat er sprake is van een verlengd QT-interval syndroom (een langer dan gemiddelde hartcyclus), met als gevolg dat een kindje niet optimaal reageert op probleemsituaties. Wij denken dat zoiets bij Thijs het geval moet zijn geweest, want Thijs kon al heel snel goed zijn hoofd optillen.
Praten, praten, praten en lezen, veel verdriet.
Femke van drie jaar is onze drijfveer nu. Ze maakt opmerkingen zoals: "Wanneer ga jij dood?" en "Waarom ben ik niet dood?". Ze speelt alsof ze dood is of dat er een pop dood is. Wat fijn toch, dat ze er zo heerlijk kinderlijk over praat en denkt.
Ons verdriet en soms weer ongeloof blijft, we blijven hem missen, levenslang en gaan proberen dit verlies een plaats in ons leven te geven.
De begrafenis van Thijs
Thijs heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
