Siobhann Rosa Isis
* 16 juni 2000 †
Robert en Yvonne
Voor onze dochter
Siobhann is een prachtig meisje; zij werd geboren op 16 juni 2000 en stierf kort daarvoor.
Wij zijn de papa en mama van Siobhann.
Siobhann, ons mooie - zo zeer gewenste - dochtertje.
- o O o -
We willen graag iets vertellen over ons kleine meisje.
Siobhann heeft een bolletje vol met lange haartjes;
dezelfde kleur als het haar van haar moeder, maar de slagen erin zijn van haar vader.
Ze heeft het mondje van haar vader, maar het neusje van haar moeder.
Ze heeft de oortjes van haar moeder, zonder lelletje,
maar de lange vingertjes aan mooie handjes én de voetjes van haar vader.
Siobhann is echt een bouwpakketje van ons.
Het leven van ons lieve meisje stopte voor het goed begon.
Wij, haar papa en mama, hebben haar gelukkig wel gekend en houden veel van haar.
Dag klein meisje, dag lieve Siobhann.
- o O o -
Aan alle familie en vrienden die ons steunen:
Op onze zee van verdriet, worden wij gedragen door jullie golven van liefde.
Dank jullie wel.
- o O o -
Een gedichtje waarvan we het gevoel hebben dat Siobhann ons dat zou zeggen als ze kon.
Als achterom kijken je pijn doet,
en vooruitblikken je bang maakt,
kijk dan naar boven
en ik zal er zijn.
- o O o -
De kaart waarin we de geboorte en het overlijden van Siobhann aankondigen.
geboorte- en rouwkaart Siobhann
Het gedichtje op de kaart.
Dag kleine zon,
je was zo klein.
Dag kleine zon,
je scheen zo fel.
Dag lieve zon,
je verdween achter de wolken.
Dag kleine zon,
je bent nu een ster.
- o O o -
Wat vooraf ging.
* de zwangerschap *
Wij waren november 1999 reuze gelukkig toen ik zwanger bleek te zijn. We wilden heel graag een kindje en gelukkig was ik ook heel snel zwanger. De zwangerschap is probleemloos verlopen (dank je wel, lieve dochter). Zowel ik als jij - onze dochter - groeiden goed. Met 24 weken hebben we een uitgebreide echo gehad, waarop te zien was dat alles erop en eraan zat, er waren geen afwijkingen en we zagen dat je een meisje was. Met 6 maanden ben ik parttime gaan werken, want ik was te moe om fulltime te werken. Dat was gelukkig mogelijk en wij hadden het alle 3 reuze naar onze zin met een groeiende buik. Ik had geen last van zwangerschapskwaaltjes (alleen een beetje misselijk in het begin). We maakten je kamertje af; een zonnekamer, zo vrolijk en licht. Ik maakte een boxkleed en we verheugden ons op ons meisje.
* het overlijden *
Toen ik 36 weken zwanger was, voelde ik op een dag geen leven meer. Ik maakte me niet zo druk, je was wel vaker wat stil geweest. 's Avonds begon ik te vloeien en dacht dan ook dat de bevalling zich aankondigde. Een paar dagen ervoor was ik naar de verloskundige geweest. We hadden je hartje mooi horen kloppen, je lag goed en de verloskundige zei dan ook dat ik me geen zorgen hoefde te maken als je nu werd geboren want je was "af" (vanaf 37 weken noemen ze het ook geen vroeggeboorte meer). Maar goed, ik belde die avond de verloskundige, die zei dat ik me niet druk hoefde te maken en dat ik de volgende ochtend maar even op haar spreekuur moest komen. Dat was toch in het ziekenhuis (ik zou in het ziekenhuis bevallen), dus dat kwam mooi uit. Je pappa ging die ochtend gewoon werken, hij zei nog dat ik er zo stralend uitzag. Hij schreef zijn mobiele nummer op een papiertje voor me (ik kan die nummers nooit onthouden), zodat ik hem meteen kon bellen als hij nu echt vader ging worden. Ik lag dus vol vertrouwen op het bed toen de verloskundige met de doptone aan kwam en die op mijn buik zette. Het bleef akelig stil, hoe ze ook zocht. De gynaecoloog en een echo-apparaat werden er bij gehaald. Op de echo was het meteen te zien: je hartje stond stil. En voor mij stopte de wereld met draaien. Jij - ons zo zeer gewenste meisje - was overleden. Ik heb de gynaecoloog nog een dreun gegeven en gezegd dat hij beter moest kijken. In een waas heb ik je papa gebeld en later ook je beide oma's en opa.
* de bevalling *
We hebben die dag veel met de gynaecoloog gesproken en afgesproken dat ik de volgende dag ingeleid zou worden. Dat is ook gebeurd en die dag aan het eind van de avond ben ik bevallen van jou - onze dochter Siobhann Rosa Isis; het was nog net 16 juni 2000. Je bent aangekleed en bij ons gebracht. Je was een mooi meisje, volgroeid en 5 pond en 49 cm lang. Met mij ging alles ook goed. De bevalling was goed verlopen.
* het afscheid *
Na je vijf uur in onze armen te hebben gehouden hebben we afscheid van je genomen. Zes dagen later hebben we je in besloten kring laten cremeren. Het was een mooie plechtigheid. Je lag in je rieten mandje op een kleed vol met sterren te midden van ongelooflijk veel bloemen. Je opa heeft prachtig gesproken (ik heb mijn vader nog nooit zo boos, verdrietig en verbaasd gezien) en ook je tante Yvon. Je mama had zo graag verteld hoe je er uit zag, maar kon geen woord zeggen. Gelukkig heeft iemand anders wel het verhaal opgelezen. Iedereen weet nu hoe je eruit zag. Je pappa sprak het dankwoord......
Tussendoor ben je thuis geweest, in een prachtig rieten mandje heb je in je kamertje gelegen en heeft je familie en vrienden afscheid van je genomen. Het heeft ons goed gedaan dat je in ieder geval een paar dagen thuis bent geweest.
* de oorzaak *
Zowel jij als ik zijn helemaal onderzocht om achter een oorzaak van je overlijden te komen. Die is niet gevonden. Je was een volkomen gezond kindje en ook bij mij zijn geen infecties of afwijkingen aangetroffen. De gynaecoloog noemde je overlijden een wiegendood in de baarmoeder. Wij vinden het nog steeds het heel moeilijk om te accepteren dat je "zomaar" bent overleden. We hadden zo graag voor je gezorgd.
* je naam *
Al voor je in aantocht was stond je naam vast. Je papa vond het zo'n mooie naam, dat deze - de eerste keer dat hij hem hoorde - meteen gereserveerd werd voor zijn dochter; mama had hier niets over te zeggen. Hij was er vanaf het begin van overtuigd dat je een meisje zou zijn. De naam Siobhann spreek je uit als ‘Sjufen’ en komt uit Ierland. De naam Rosa is van de mama van je oma, die is overleden toen je oma pas 9 jaar was. En Isis is de sterkste van alle godinnen uit de Egyptische mythologie. Deze twee namen heeft je mama voor je uitgezocht.
Ons meisje "woont" voor altijd in onze harten en we zullen haar nooit vergeten. Siobhann is ons eerste kindje.
Siobhann heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
