Robin

* 22 juni 2000 - 22 juni 2000 †

Remko & Ilona

Voor onze lieve meid

Grote Beer nam haar in zijn armen.
En wiegde haar heen en weer.
"Kijk eens", zei Grote Beer.
En Kleine Beer keek.
"Kijk, ik heb de maan voor je gehaald.
De maan en al die flonkerende sterren".
Maar Kleine Beer hoorde hem niet meer.
Zij was al in slaap gevallen, veilig in Grote Beer's armen.

Wij zijn Remko en Ilona van Hamersvelt. Op 19 november 1999 zijn wij getrouwd. In februari 2000 was ik zwanger. Dolgelukkig! Een kleintje op komst.
Ik had een perfecte zwangerschap. Alles ging goed tot de 24ste week van de zwangerschap.
Het begon allemaal op woensdag 21 juni. 's Morgens stond ik op met pijn in mijn buik. Het was al een paar dagen warm dus dan denk je dat het daar wel van zal komen. Aan het eind van de middag kreeg ik meer last van mijn buik. Op bed gaan liggen en de verloskundige gebeld. Er heerste een maag-/darminfectie dus waarschijnlijk had ik daar volgens de verloskundige last van. Ik moest maar een warme douche nemen en daarna in bed gaan liggen met een warme kruik.
Hoe later op de avond hoe meer last ik van m'n buik kreeg. Weer de verloskundige gebeld. Ze besloot toch maar om even langs te komen. Naar mijn idee duurde dat heel lang, maar ze was er zo. Ik bleek al iets ontsluiting te hebben. Het waren dus weeën en geen infectie! Met spoed per ambulance naar het AZR gebracht. Vlakbij het ziekenhuis braken de vruchtvliezen. Er moest dus snel worden gehandeld. Vanaf dat moment had ik geen weeën meer.
D'r hartje klopte nog en we hebben haar nog 1 keer op de echo gezien voordat ze werd geboren.
Een paar uur daarna kreeg ik weer weeën. We hadden besloten om geen weeënremmers te nemen, omdat dat veel te veel risico voor ons met zich mee zou kunnen brengen.
Tijdens de zwangerschap was ze al snel te voelen en ook fanatiek. Tot het moment dat ze werd geboren heb ik haar voelen bewegen.

Op donderdag 22 juni om 04:17 is ons dochtertje Robin geboren. Ze woog 650 gram en was 31 cm lang. Alles zat erop en eraan. Zo perfect! Ze had alleen nog moeten groeien.
We hebben Robin heel de tijd bij ons gehad in het ziekenhuis. De familie heeft haar ook nog gezien en kunnen vasthouden. Om 9:00 hebben Remko en ik afscheid van onze kleine meid genomen en zijn met een leeg en verdrietig gevoel naar huis gegaan. Dat was heel moeilijk.
We hebben Robin in besloten kring begraven. Zo hebben wij altijd een plekje waar we naar toe kunnen gaan en waar we voor kunnen zorgen.

Dit is ons engeltje Robin.
We zullen je nooit vergeten.
Liefs papa en mama.

Robin heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje     Lees de berichtjes