Milan Yannic

* 21-04-2005 - 01-05-2005 †

Harry en Saskia

Voor ons lieve, mooie mannetje

Onze lieve Milan

In de 24e week van mijn zwangerschap moest ik voor een routine-controle naar de verloskundige. Hier bleek al snel dat mijn bloeddruk te hoog was en dat er eiwitten in mijn urine te vinden waren. Ik werd doorverwezen naar de gyneacoloog.

Toen ik hier 2 keer was geweest, wilden ze me, in de 25e week van mijn zwangerschap, niet meer laten gaan. Ik moest in het ziekenhuis blijven zodat ze me goed konden controleren. Zo n 4 keer op een dag werd de bloeddruk gemeten, mijn urine werd gecontroleerd en er werden hartfilmpjes en echo s gemaakt. In deze periode kreeg ik last van mijn bovenbuik, wat er op duidde, dat ik het HELLP-syndroom zou hebben.

Na anderhalve week, werd ik overgeplaatst naar een ander ziekenhuis. Dit, omdat het waarschijnlijk toch wel een vervroegde bevalling zou worden. In dit ziekenhuis hadden ze namelijk betere apparatuur, om het kindje te kunnen beademen. Toen de CTG s veranderingen aantoonden, wilde het ziekenhuis na 27 weken en 2 dagen niet langer meer wachten. Het kindje zou worden geboren via een keizersnede.

Op 21 april werd Milan geboren. Wat waren we trots. Zo n mooi mannetje. Hij woog 760 gram en was 32 cm lang. Het was aan hem te zien, dat hij een echt vechtersbaas was. We hadden er vertrouwen in. Hij werd na de geboorte meteen in een couveuse gelegd, waar er dag en nacht voor hem gezorgd werd. Tien dagen heeft hij gevochten voor zijn leven, waarbij hij uiteindelijk door een infectie, is overleden.

Hij is in onze armen gestorven en hierna door ons gewassen en aangekleed. Vervolgens is hij met ons mee naar huis gegaan. Daar heeft hij nog drie dagen in zijn eigen wiegje, op zijn eigen kamertje gelegen. In deze periode, konden we hem nog even tegen ons aan drukken en hem kussen en knuffelen.

Op 4 mei is Milan in besloten kring begraven. Onze vrienden en naaste familie waren aanwezig. Er werd een gedicht voorgelezen, namens de vrienden. Opa las een gedicht voor en Papa en Mama hebben ook een gedicht voorgelezen. Hierna werden er door Papa en Mama en door Milan s neefje en nichtje witte ballonnen de lucht in gelaten. Daarna hebben Papa en Mama een rode ballon, in de vorm van een hart, de lucht in gelaten. Toen de ballonnen de lucht in gingen, zagen we dat de rode ballon werd omringd door de 4 witte ballonnen. Dit was een heel speciaal en mooi moment.

We hopen dat we Milan ooit nog weer terugzien en dat hij momenteel wordt omringd door allemaal mooie, lieve engeltjes.

Je stapte iets eerder in ons leven dan verwacht,
Zo mooi, zo lief, zo dapper en al met zoveel kracht.
Helaas, het was een oneerlijke strijd,
Ondanks dat voelen we ons met jou wel verblijd.
Het staat soms zo dicht bij elkaar, blijdschap en verdriet,
Verdrietig zijn we nu, maar jou vergeten dat doen we niet.
Lieve Milan, voor altijd zal jij in ons hart zijn,
We houden van je, rust nu maar zacht, mooi ventje,
Het is voorbij met de pijn.

Kusje van Pappa en Mamma

Milan heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje     Lees de berichtjes