Joey Remon

* 27 juni 2006 - 27 juni 2006 †

Remon en Sylvie

Onze lieve Joey*

Ik ben Sylvie, getrouwd met Remon en op 27 juni 2006 ben ik na een zwangerschap van 22 weken bevallen van ons eerste kindje Joey*. Dit is ons verhaal:

Op 15 juni is onze wereld ingestort. Tijdens de 20 weken echo bleek dat ons kindje een afwijking aan het hart had, maar in welke mate was nog niet te zeggen. Het zag er echter echt niet goed uit. Daarom moesten we vrijdag 16 juni naar het LUMC ziekenhuis voor nog een echo met hartspecialisten. Hoewel je van het ergste uitgaat, kwam de klap toch hard aan: onze zoon zou na de geboorte binnen 3 à 4 dagen sterven.

Maar er was nog wel een mogelijkheid om onze zoon te laten opereren. Dit hield in dat hij direct na de geboorte een open hartoperatie zou krijgen, met een half jaar weer en als hij 2 zou worden weer. Zonder enige garanties en er was ook niet te zeggen hoe oud hij zou kunnen worden, omdat het toch een "half" hartje bleef en hij toch een soort "proefkonijn"zou worden. Nou dat wilden we onze zoon allemaal niet aandoen. (Deze ernstige hartafwijking heet HLHS)

De eerste 2 jaar van zijn leventje alleen maar in een ziekenhuis, al die operaties en al die pijn, nee, dat verdiende hij niet! Om onze zoon en onszelf verder lijden te besparen, hebben wij besloten om de zwangerschap af te breken.......

De bevalling

Zondagavond 25 juni om 22.00 uur heb ik de eerste medicijnen gekregen om de bevalling in te leiden. Om 2.00 uur word ik wakker met de eerste weeën. Daarna heb ik weer verder geslapen en heb om de 6 uur weer nieuwe medicijnen toegediend gekregen. In de loop van de middag krijg ik steeds pijnlijke rugweeën die de hele tijd doorgaan. Aan het begin van de avond komen de buikweeën om de 2 minuten erbij en dit gaat een paar uur achter elkaar door. Dan vraag ik om pijnstilling. De scherpste pijn wordt hierdoor een stuk minder.

Rond 0.00 uur krijg ik persdrang, maar dan moet ik wachten tot de arts er is, gelukkig duurt dit maar een paar minuten. Ik sta op knallen en mag persen... Dan, als in een foute film, breken mijn vliezen en het vruchtwater spuit er letterlijk uit, ik zit er helemaal onder en het mooiste is dat het zelfs in het haar van de arts zit! Dan nog 4 keer persen en op dinsdag 27 juni om 00.15 uur wordt onze kleine Joey* geboren. En ja, voor ons is hij het mooiste en liefste ventje van de hele wereld, wat zijn we trots! En hij lijkt echt als 2 druppels water op zijn papa! Zo klein en zo sterk, hij heeft nog ruim een uur geleefd!

Dan wordt het weer even spannend, ik blijf bloeden, omdat er een stuk placenta is achtergebleven in de baarmoeder. Ik ben met spoed geopereerd (kon er ook nog wel bij) en heb 2,7 liter bloed verloren en nieuw bloed gekregen. Ik kom weer een beetje uit de narcose..... ben door het oog van de naald gekropen....

Remon heeft de hele nacht met onze Joey* gekroeld en hem mooi aangekleed, met de kleertjes die we speciaal voor hem hadden laten maken. Dan wordt het ook tijd om Joey mooi in zijn kistje te leggen met allemaal knuffels en een mooi dekentje. We zijn ontzettend blij dat we onze Joey hebben mogen meemaken en natuurlijk erg verdrietig dat het zo heeft moeten lopen.

Vrijdag 30 juni is de dag van de crematie. Ik ga mee in een rolstoel en we dragen zelf het kistje. Het is een prachtige plechtigheid, met mooie liedjes, gedichten, knuffels en bloemen. Daarna laten Remon en ik een tros ballonnen met een knuffel de lucht in... prachtig was het. Daarna zijn we met z'n allen bij mijn ouders thuis geweest voor een hapje en een drankje, lekker ontspannen en een beetje bijkomen van alles wat we hebben meegemaakt.

Op 31 oktober, de dag dat we eigenlijk uitgerekend waren, is Joey* voorgoed bij ons thuisgekomen in zijn giraffen urntje, dat we speciaal voor hem hebben laten maken.

Ondanks alles hadden we Joey* echt nooit willen missen. We zijn echt heel trots op hem en hij zal altijd ons eerste kindje blijven.

Bedankt voor je bezoekje!

Veel liefs,

Remon en Sylvie,
Trotse ouders van Joey*

Onze lieve Joey

Op een wolkje o zo hoog
Zit je lekker zacht
Kijk je naar de regenboog
De maan die naar je lacht
Sterretjes blinken om je heen
De zon verwarmt je huid
Je bent daarboven niet alleen
Je bent ons vast vooruit