Jordy Kieftenburg
* 27 augustus 2004 †
Oriana en Michael Kieftenburg
Ons kereltje Jordy
Ik was 35 weken zwanger en had een perfecte zwangerschap. Ik voelde me goed en had nergens last van. Tot woensdagavond, toen kreeg ik ineens weeën. Ik dacht gewoon, het komt wat eerder. 's Nachts belde mijn man de verloskundige want de weeën kwamen nu achter elkaar. De verloskundige kwam al heel snel. Toen ze kwam, ging ze naar het hartje luisteren en ze hoorde het hartje niet. Ze dacht nog even dat het aan haar apparaatje lag. We moesten voor de zekerheid naar het ziekenhuis en daar kregen wij al snel te horen dat Jordy's hartje niet meer klopte.
Vrijdagavond is Jordy geboren om half 6, wat een mooi kereltje. Het was een heel dubbel gevoel, trots en verdrietig tegelijk omdat je weet dat je hem niet mag houden.
's Zaterdags mocht ik naar huis. Raar, zonder een baby ga je het ziekenhuis uit en je komt thuis met niks. Later die middag werd Jordy opgehaald door de begrafenisonderneming en naar huis gebracht. We waren blij dat hij er was. Ze hadden hem heel mooi aangekleed en hij had een lekkere bolle toet. De hele dag hebben we naar hem gekeken en hem vastgehouden.
Jordy met papa en mama
3 dagen is hij bij ons geweest en daar hebben we van geprobeerd te genieten. Het was lekker dat hij bij ons was.
Jordy
Met zijn drieën hebben we beneden geslapen en om de 2 uur moesten we zijn koelelementen verversen. Misschien klinkt het raar, maar om dat te doen was fijn. Toch het idee dat we nog even voor hem konden zorgen.
Jordy
De begrafenis was een hele mooie dag en tegelijk de moeilijkste dag van mijn leven. Maar het was een dag vol wonderen. Die ochtend regende het heel hard. We dachten echt, wat erg. We zouden Jordy lopend en zelf dragend naar de kerk brengen. Maar precies om half elf, toen we gingen lopen, begon de zon te schijnen. Het was of Jordy naar ons lachtte en ons iets positiefs liet voelen.
De kerkdienst
Na de kerkdienst gingen we naar Jordy's plekje en daar lieten we 50 ballonnen op als een eerbetoon aan hem, om te laten zien hoe welkom hij was.
Ballonnen
Jordy we zullen je missen, we houden zo veel van jou en je bent voor altijd bij ons.
Gedicht voor onze Jordy, geschreven door je tante Lisenka
Lieve Jordy,
Je bent zo mooi en zo klein,
maar toch mocht je niet bij je mama zijn.
Je hebt lekker warm bij mama in haar buik gezeten,
en dat heb je door het schoppen laten weten.
Elke keer als iemand de hand op mama's buik legde,
stopte jij met je schopjes
en dan moest mama lachen en was ze weer helemaal in haar nopjes.
Nu zullen we nooit weten of je hard schoppen kan,
maar je bent en blijft mama en papa's mooie man.
Niemand weet waarom je van ons weg bent genomen,
maar we weten dat je niet meer terug zult komen.
Lieve Jordy we zullen je nooit vergeten en altijd aan je denken
en we hopen dat we je hiermee wat rust kunnen schenken.
Dikke kus,
tante Lisenka
Jordy heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
