Julia Hoogstrate
* 28 oktober 2002 †
Ronald, Angelique en Emma Hoogstrate
Julia
Ik was 23 weken zwanger en niets aan de hand, totdat ik vrijdag 25 oktober 2002 uit bed stapte. Ik dacht dat ik urine verloor, maar op de wc aangekomen bleek het geen urine te zijn. Vruchtwater dacht ik. Ronald was gelukkig ook nog thuis en ik heb meteen de dokter gebeld.
Om 9.20 uur konden we komen. Onze eigen huisarts was met vakantie, dus hadden we een invaller. Bij de dokter aangekomen, hebben we het verhaal verteld en hij wilde naar het hartje luisteren, maar dat kon hij na 5 minuten zoeken niet vinden. Hij vond dat we voor de zekerheid maar naar de gynaecoloog moesten en hij heeft meteen gebeld, we konden direct komen. Nadat we oppas voor Emma hadden geregeld, zijn we naar het ziekenhuis gegaan.
In het ziekenhuis aangekomen, hoefden we gelukkig niet lang te wachten. Eerst hebben ons verhaal verteld van wat er thuis gebeurd is en wat de huisarts zei. Toen moest ik op de behandeltafel plaatsnemen en mijn buik bloot maken. De gynaecoloog voelde aan mijn buik en vond dat mijn baarmoeder erg hoog stond voor 23 weken zwangerschap. Dus even met de echo kijken en ze zag gelijk dat er iets mis was. Het hartje klopte niet meer en ze hield erg veel vocht vast. Wat er toen door me heen ging, is met geen pen te beschrijven, we hebben samen flink gehuild. We werden alleen gelaten en dat hadden we ook wel even nodig. Toen de gynaecoloog terugkwam, heeft ze een uitgebreide echo gemaakt. We hebben een afspraak gemaakt voor maandag 28 oktober om de bevalling in te leiden.
Daar gingen we dan, ik had zoiets van, kan ik niet gelijk blijven, het kan maar beter gebeurd zijn, maar dat heeft met de verwerking te maken en achteraf ben ik blij dat ik niet gelijk moest blijven. We zijn vanuit het ziekenhuis meteen naar mijn schoonouders gegaan, ze wonen niet ver van het ziekenhuis vandaan. Mijn schoonvader was die dag jarig, hij is 70 geworden. Mijn schoonmoeder wilde de verjaardag meteen afblazen, maar ze had alles al in huis en wij wilden het ook niet. Wij zijn zelf niet meer geweest. Het hele weekend was ik uit mijn doen, ik heb ontzettend veel gehuild.
Maandagmorgen om 9.00 uur moesten we ons melden in het ziekenhuis. Om 9.15 uur hebben ze het infuus aangekoppeld en werd de bevalling in gang gezet. "Gelukkig" is het heel snel gegaan en Julia* is om 17.30 uur geboren, ze floepte er zo uit zonder dat iemand erbij was. Ronald was er natuurlijk wel, hij had net zijn boterhammen op en toen zei ik dat hij de zuster maar moest bellen, want ze was geboren. De gynaecoloog was net op weg naar huis en werd dus teruggeroepen. De zuster heeft eerst gekeken naar Julia* en heeft beschreven hoe ze eruit zag en daarna heeft Ronald haar gezien. Ik heb Julia* ongeveer anderhalf uur later gezien, ik kon het gewoon nog niet aan. We werden heel goed opgevangen door het ziekenhuispersoneel, zowel verpleegkundigen als gynaecologen. Dinsdagmiddag mochten we weer naar huis.
Je leeft echt in een roes die week en alles gaat aan je voorbij. En dan komt er nog eens bij dat je de begrafenis wilt regelen. Vrijdag 1 november is Julia* in besloten kring begraven. We hebben haar zelf in het kistje gelegd en voor de laatste keer afscheid genomen. In het kistje hebben we nog een wit konijntje gezet namens ons en een Winnie the Pooh beertje namens Emma. Ronald heeft Julia* naar haar plaatsje gedragen en hij heeft haar in het grafje gezet. Er zijn nog een paar woorden gesproken en iedereen die aanwezig was heeft een witte roos op het kistje gegooid.
We hebben Julia* laten onderzoeken, want we wilden toch wel weten waaraan ze is overleden, maar de oorzaak is niet bekend en niet te achterhalen. Alle onderzoeken die ze hebben gedaan zijn positief uit de bus gekomen, er was "niets" met haar aan de hand.
Foto van ons drietjes
Julia's Monumentje
Foto van Julia
Foto van het kistje
Waarom ben jij uit ons leven?
Waarom ben jij weggegleden?
Waarom nou jij, zonder reden?
We houden je vast in onze gedachten,
al zullen we nooit zien hoe je naar ons lachte.
Julia heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
