Karlijn van den Broek
* 19 mei 2000 - 22 mei 2000 †
Arnoud, Patricia, Tijmen en Lucas van den Broek
Dag lief meisje!
Na een zwangerschap van 42 weken werd op vrijdag 19 mei 2000 om 10:46 uur onze dochter Karlijn in het TweeStedenziekenhuis in Tilburg geboren. De zwangerschap en de bevalling waren goed verlopen en de enige reden dat we in het ziekenhuis waren, was omdat haar broertje Tijmen met de keizersnede gehaald was.
We waren dolgelukkig met onze dochter en vonden het fijn dat we nu de kraamtijd thuis zouden zijn. We mochten dus meteen naar huis, met de mededeling dat ik voor 5 uur 's middags geplast zou moeten hebben.
Een grote teleurstelling dus toen dat niet lukte en we weer terug naar het ziekenhuis verhuisden. Ik moest daar blijven en kreeg een katheter. Karlijn bleef bij mij in het ziekenhuis zodat de borstvoeding gewoon door kon gaan. De volgende ochtend heb ik gevraagd of er een kinderarts kon komen omdat Karlijn zo rustig was en geen energie leek te hebben om te drinken. Na een redelijk uitgebreid onderzoek, waarbij ook nog bloed werd geprikt kon de arts niets vinden en hield het erop dat de bevalling snel en vermoeiend was geweest.
Mijn blaas was die dag nog steeds niet in orde en we moesten het hele weekend nog blijven.
De kinderarst is in dat weekend nog 3 keer geweest, maar heeft niet kunnen ontdekken wat de reden was dat Karlijn zoveel sliep en niet wilde drinken. Inmiddels hadden we de borstvoeding al opgegeven en waren we op flesjes overgegaan, maar ook daarvoor hadden we veel truukjes nodig om maar iets binnen te krijgen, omdat Karlijn steed in slaap viel.
Op zondagavond om ong. 22:00 uur was ik bezig om haar weer te laten drinken toen ze ineens heel schokkerig ging ademen. Ik riep meteen een verpleegkundige die toevallig op de kamer was en zij nam Karlijn onmiddelijk mee. Wat er daarna allemaal gebeurde was een steeds erger wordende nachtmerrie.
Karlijn werd meteen naar de afdeling neonatologie gebracht, waar de kinderarts allerlei infusen aanbracht voor medicijnen en later werd Karlijn zelfs beademd. Inmiddels was ik ook verhuisd naar die afdeling en werd me gevraagd om Arnoud te bellen, dat hij meteen moest komen omdat het helemaal niet goed ging met Karlijn. Nadat hij Tijmen uit bed had gehaald en bij een vriendin had afgezet is hij meteen gekomen. Er was toen al een ambulance gebeld van het WKZ in Utrecht en die was al onderweg.
We hadden de indruk dat de arts uit de ambulance een veel beter overzicht had dan de kinderarts in Tilburg die op ons een beetje besluiteloos overkwam, en we hadden dus weer een beetje hoop. Ze had wel tegen ons gezegd dat we naar Utrecht moesten komen en we er rekening mee moesten houden, dat Karlijn of iets aan haar hartje had of een hele zware infectie.
In de auto zeiden we nog tegen elkaar dat het dan wel een infectie moest zijn want als er iets met het hartje zou zijn dan hadden we toch wel eerder iets moeten weten. Maar in Utrecht (het was inmiddels 2:30 uur) stond de cardioloog op ons te wachten en dat was geen goed teken.
Karlijn bleek geen linker-hartkamer te hebben en de aorta was sterk verkleind. Een hypoplastisch-linker hart was de diagnose. Er waren wel operaties mogelijk, maar de kans van slagen was klein. Ook de prognose naderhand was slecht en ze zou zeer waarschijnlijk wanneer ze alles kon doorlopen in de pubertijd ook nog een harttransplantatie nodig hebben. Verder was het nog niet duidelijk of ze al zuurstof tekort was gekomen.
We hebben toen besloten dat we haar dat niet aan wilden doen en haar dus nu te laten gaan.
Mijn ouders zijn toen 's nachts nog naar Utrecht toegekomen samen met mijn broer, en de rest van de familie is de volgende dag meteen gekomen. We mochten Karlijn zo lang vasthouden als we maar wilden en kregen een kamertje voor ons alleen. Met de hele familie erbij hebben we haar nog laten dopen. Er zijn nog heel veel foto's gemaakt, waar we nu nog heel blij mee zijn.
Na de doop hebben we gevraagd om de medicijnen (vooral morfine) op te voeren en toen Karlijn geen reactie meer gaf, is ze van de beademing gehaald en in mijn armen gestorven. Nadat iedereen naar huis ging bleek dat ik nog zou moeten blijven. Dat wilde ik niet en ik heb gevraagd om een verblijfskatheter zodat ik toch met Arnoud mee naar huis kon. Uiteindelijk stemden ze daarin toe.
Karlijn is op 26 mei om 10:00 uur begraven en ligt nu vlak bij ons huis op een heel rustig plekje achter de kerk.
Karlijn met haar broertje Tijmen
Karlijn en haar overgrootmoeder, drie generaties verschil
Hier ligt Karlijn
Op 6 augustus 2001 is Lucas geboren, het broertje dat Karlijn niet voor zichzelf wilde houden.
Karlijn heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
