Racham van Bijnen
* 22 december 2001 †
Gert Jan en Ans van Bijnen
Racham: Genade vanuit de moederschoot
Nadat we in januari 2001 ons zoontje Nathanaël aan het eind van de zwangerschap waren verloren, waren we in oktober 2001 tot onze grote blijdschap weer zwanger!!! De eerste afspraak met de gynaecoloog was gemaakt. En we waren heel benieuwd hoe dingen zouden gaan lopen.
Weer zwanger
We zijn weer zwanger
en zijn er heel erg blij mee
niet om jou te vervangen
dat is een raar idee
maar om ouders te zijn
van een levend kind
waar je echt je liefde aan kunt geven
en ook weer een reactie terug vind
We zijn weer zwanger
voor de tweede keer
Jij blijft altijd onze eerste
dat verandert echt niet meer
Ans van Bijnen
Echter toen ik 8 weken zwanger was (op 18 december 2001), had ik spontaan bloedverlies. Terwijl ik dit in geen enkele zwangerschap ooit gehad had. Dus ik de verloskundige opgebeld en die adviseerde om naar het ziekenhuis te bellen en om een echo te vragen. Ze was echt heel erg lief, bood ook nog aan om zelf voor me te bellen. Maar dat vond ik niet nodig. Ik kon 's middags terecht. Ik heb GJ nog van zijn werk gehaald (die was pas weer begonnen) en samen zijn we naar het ziekenhuis gegaan. En ook daar werd mijn vermoeden bevestigd. Er was een vruchtje, zonder leven, dat niet verder gegroeid was dan 6 weken. Er was geen hartaktie, die er eigenlijk wel zou moeten zijn. Dus, het zat niet goed.
Daarna hebben we een gesprek gehad met een gynaecoloog, die ons echt een heel klinisch verhaal voorschotelde van zoveel procent dat fout gaat, enz. Iets waar je echt NIET op zit te wachten. Verder werden we ook voorbereid op een spontane miskraam, met zelfs een verhaal van bloed aan de muren van het bloedverlies.. Afijn niet iets waar je echt vrolijk van wordt. Met een brief met instrukties zijn we vervolgens weer naar huis gegaan.
En dan komt er zo'n rare periode. Tussen vrees en hoop. Want zolang als je "het" nog niet kwijt bent .. En ik dacht zelfs dat ik me misschien verrekend had en er nog geen hartaktie zou KUNNEN zijn. En je weet ook niet wat je nou precies moet doen. Rust houden maar.
Miskraam
Balancerend op het randje
van leven en dood
van hoop en vrees
Ik wil het vasthouden
bij me houden
levend houden
maar heb er niets over te zeggen
Mijn lichaam gaat zijn gang
en ik ben bang
voor wat komen gaat
Ans van Bijnen
Op zaterdagochtend 22 december ben ik dus inderdaad het vruchtje verloren.
We hebben het op kunnen vangen.
Vervolgens zijn we naar het ziekenhuis naar de EHBO gegaan, omdat ik toch wel veel bloed verloor. We hadden het vruchtje (zoals ook in de brief aangegeven stond) met ons meegenomen. De verpleegkundige heeft nog geprobeerd om een infuus in te brengen, wat niet lukte. Ik had dagen daarna nog knalblauwe armen. In het ziekenhuis zou het vruchtje dan onderzocht worden. Dit vonden we prima, als we het maar wel terug zouden krijgen, zodat we het konden begraven. De arts-assistent overlegde met de gynaecoloog, en uiteindelijk hoefde er ook geen "onderzoek" gedaan te worden, omdat er waarschijnlijk toch niets uit zou komen. We zijn daarna dus maar weer (met het vruchtje) naar huis gegaan.
Thuis aangekomen hebben we het vruchtje in de vriezer gezet. Het was 22 december, drie dagen voor Kerst... Ik moest er nog niet aan denken om nu al direct naar de begraafplaats te gaan. Buiten was het ijzig koud, de grond was bevroren. Dus ook al zouden we het hebben gewild, het was waarschijnlijk ook nog niet eens gelukt.
Kerstmis met een lege buik. Vorig jaar waren we nog stralend zwanger van Nathanaël. En zonder hem waren de kerstdagen al zo moeilijk. En nu weer een droom kapot. We zijn de kerstdagen en oud en nieuw doorgekomen met een min of meer aangepast programma. We zouden het toch al een beetje in huiselijke kring "vieren". Het uitje naar de WinterEfteling met Jantina en Elouisa (kinderen uit mijn eerste huwelijk) hebben we maar even vooruit geschoven. Na oud en nieuw rolden we in de herdenkdagen voor Nathanaël. Dat slokte al onze energie en emoties op.
We wilden niet dat dit kindje door het leven zou gaan als de "miskraam". Er moest dus een naam komen. Maar wat voor naam ga je iemand geven waarvan je niet eens weet of het een jongetje of een meisje is??? Het moest dus een min of meer onzijdige naam worden. Ineens schoot het woord Racham me te binnen. Het is een Hebreeuws woord. De betekenis is: "Genade en uit de moederschoot". Een zelfstandig naamwoord met een bijzondere betekenis. Ons kindje was uit de moederschoot gekomen en door genade zullen we Racham straks weer terug zien in de hemel, net als Nathanaël.
Het vruchtje van Racham stond nog steeds in de vriezer in een plastic urinepotje van het ziekenhuis. Daar kon Racham dus niet in begraven worden, want dat "vergaat" niet. We moesten op zoek naar iets geschikts om Racham wel in te kunnen begraven. Dus de winkels in. Bijna overal was men in Valentijnstemming; de kleur rood en iets met hartjes was volop aanwezig. We liepen tegen een kartonnen rode doos in hartvorm aan, en ik wist gelijk dat dit het moest zijn. Gert Jan had nog wel zijn twijfels, maar uiteindelijk voelde het ook voor hem toch wel goed.
De hartendoos voor Racham
Ook zagen we nog diverse andere dingen... We hebben nog een olielampje in hartvorm gekocht, en een klein beertje (symbool van Nathanaël) met een hartje tussen zijn voorpoten. Op de foto staan alle dingen die we hebben gekocht voor Racham. Allemaal iets met rood en hartjes, dus heel symbolisch voor Racham.
De spulletjes voor op het graf voor Racham
En op 28 januari hebben we Racham min of meer stiekem na sluitingstijd bij Nathanaël begraven. Het begraven van het hart met Racham erin, voelde aan als het begraven van een stukje van mijn eigen hart......
Nadat we Racham hadden begraven hebben we overal op het graf sterretjes gebrand
Racham
Terwijl niemand je nog kent
niemand je ooit heeft gezien
je voor sommigen nog niet eens een kind bent
ben je ongehoord en bijna ongezien
en ook zonder reden
uit ons leven weggegleden
Ans van Bijnen
Alle gedichten op deze site zijn gemaakt door Ans van Bijnen. Zonder toestemming van de auteur mogen de gedichten niet gekopieerd worden, of gebruikt worden voor andere doeleinden, dan uitsluitend het lezen hier op deze site.
Racham heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
