KievitsbloemKievitsbloemKievitsbloem

Welkom in het gastenboek van Jochem


Hieronder staan de berichten 214 tot en met 190 van de 214 berichten.
Schrijf een berichtje voor Jochem


Bericht
echt een vreselijk schokkend verhaal,al zo lang ziek en niemand die het wou zien.moederinstinct is het sterkste wat er is,maar helaas stond jij ook machteloos.ik werd zo naar dit verhaal toe getrokken omdat mijn oudste dochter ook op 13 mei 2003 geboren is,zij is gelukkig helemaal gezond.2 jaar daarvoor zijn wij haar lieve grote broer ivano* ook verloren.weet zo goed hoe jullie je moeten voelen.je kan best wel weer lachen,maar het verdriet zit altijd in je het hoort gewoon bij je,en zo zal dat helaas altijd blijven.over een paar daagjes is het alweer de vijfde keer dat je zijn sterfdag door moet komen,ik wens jullie heel veel kracht.je hebt echt een pracht ventje,hele mooie fotos. heel veel liefs en sterkte mama van ivano* jalissa en jaylen.
Geschreven door
shirley op 30 augustus 2008 om 11:24 PMe-mailadres

Bericht
allereest sterkte met jullie verlies, wat was en is jullie kindje een knappert om te zien.
ik wens jullie veel sterkte toe.
maar ik heb een vraag hebben jullie die andere arts niet aangeklacht.......
naar mijn mening heeft hij veel fouten gemaakt en niet de juiste diagnose gesteld.
anders had jullie mannetje mischien nog geleeft, en wellicht alleen een operatie nodig gehad.
Geschreven door
mariska op 8 juni 2008 om 08:19 AMe-mailadres

Bericht
Lief lief mannetje.
Waarom, waarom dan toch?
Je wordt nog steeds zo gemis!
Geschreven door
Oma Torn op 12 februari 2008 om 1:48 PMe-mailadres

Bericht
hoi

nooit heb ik het verhaal helemaal gehoord nu heb ik het gelezen nu ik zelf moeder ben begrijp ik hetgrote pijn en verdriet
hij zal nooit vergeten worden

groet en x
Geschreven door
marina krook op 2 november 2007 om 01:14 AMe-mailadres

Bericht
Ik zit hier met tranen in mijn ogen. Wat ben je moedig en wat is jou mannetje mooi...
Geschreven door
Mariska op 20 september 2007 om 8:55 PMe-mailadres

Bericht
Lieve mama en papa van Jochem,

wat een naar en droef verhaal. Zo zie je maar weer dat je als mama en papa altijd op je eigen instincten moet vertrouwen.

De afgelopen week ben ik bijna mijn jongentje van 5 jaar verloren. Door adeqaat ingrijpen van de kinderarts mag hij nog bij ons zijn.

Ik weet dat bijna niet helemaal is en ben ook gelukkig dat Collin er nog is....maar ik moest het even kwijt

Groetjes
Geschreven door
Jantien op 11 september 2007 om 2:11 PMe-mailadres

Bericht
Hoi,

Ik heb je verhaal gelezen en kreeg er echt kippevel van.
Onbegrijpelijk dat dit kon gebeuren! Zo'n mooi kereltje!
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen, maar ik wens jullie heel veel sterkte met dit verlies.
Ik ben op deze site gekomen via netlog. Daar heet ik Johnnyboy70. Als je er een keer over wil praten of wat ook, kun je me altijd een privéberichtje sturen.
Nogmaals...heel veel sterkte!!

John
Geschreven door
John Dekker op 31 augustus 2007 om 12:19 PMe-mailadres

Bericht
Hoi,

Ik heb je verhaal gelezen, en kreeg er kippevel van. Onbeschrijvelijk...
Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik wens jullie heel veel sterkte.
Ben op deze pagina gekomen via netlog. Daar heet ik Johnnyboy70. Wil je er eens over praten, schrijf me dan gerust een privéberichtje.
Nogmaals...heel veel sterkte!

John
Geschreven door
John Dekker op 31 augustus 2007 om 12:08 PMe-mailadres

Bericht
Als ik naar mijn dochtertje kijk van bijna 4 maanden!Begrijp ik niet hoe een lief klein kereltje van precies dezelfde leeftijd zo uit iemands leven gerukt kan worden!
Zoooo vreeeslijk moeilijk om verder te gaan!Zo moeilijk!Zo'n Mooie jongen!Prachtig!Jullie mogen trots op hem zijn!Een echt vechtertje!!

Heel veel sterkte!!
Geschreven door
Mya op 16 augustus 2007 om 3:24 PMe-mailadres
Eigen website
http://www.viviennebosch.kijkonzebaby.nl

Bericht
Hey Anja,

Wat vreselijk, Ik zit niet met tranen in mijn ogen, maar ze rollen over mijn wangen. Ik zal niet eens zeggen dat ik snap wat je voelt. Want dat kan denk ik alleen maar als je het zelf meemaakt. Maar ik heb zelf ook een kindje. En het is mijn grootste nachtmerrie!
Heel veel sterkte aan jullie.
Ik ben hier terecht gekomen via je netlog.

groetjes Maaike
Geschreven door
Maaike op 2 augustus 2007 om 10:50 AMe-mailadres
Eigen website
http://nl.netlog.com/MaaikieB

Bericht
Hey, papa en mama van Jochem...
Ik ken jullie niet, ik kwam bij toeval hier terecht.... ik heb het verhaal gelezen en de foto's gekeken, en ik zag al dat ik niet de eerste ben, maar: ik zit nu letterlijk met tranen in mijn ogen.

Ik kan eigenlijk weinig zeggen wat anderen niet al hebben gezegd, dus dat zal ik ook niet doen.

Ik wilde alleen even laten weten dat ik even stil heb gestaan bij kleine Jochem en de breekbaarheid van het leven, en ik wens jullie en je kinderen heel erg veel plezier, hoe raar dat misschien ook mag klinken, maar plezier en liefde is wat je door het leven trekt.... en dat jullie hem nooit zullen vergeten, spreekt voor zich.

Liefs,

Een totale onbekende

x
Geschreven door
Arjen op 2 juli 2007 om 10:30 PMe-mailadres

Bericht
lieve Jochem*

Waarom mocht jij niet blijven leven,
waarom heeft je moeder jou weer aan de Here terug moeten geven.
Er zijn zo veel vragen die onbeandwoord blijven,
niemand geeft andwoord en blijft alleen maar zwijgen.
Zwijgend kijkt iedereen toe,
maar jou moeder is zo vaak op en moe.
niemand die haar gevoel zal begrijpen,
soms zou ze willen dat iemand haar wakker kon knijpen.
En haar dan zou vertellen dat het alleen maar een nare droom zou zijn,
en een knipje in haar vinger en weg was dan al haar pijn.
Maar die pijn zal altijd blijven wat ze ook doet,
de gedachten aan jou broertjes en zusjes geven haar nog moed,
moed om te leven op deze aarde tot dat haar tijd is gekomen,
zo dat ze bij jou in de hemel kan komen wonen.
Maar tot die tijd moet ze door met dit leven hoe zwaar het soms ook is,
met al die pijn en gemis.
Lief mannetje ook ik zal je nooit vergeten en met de pijn moeten leren leven,
en ik beloof dat ik altijd jou moeder mijn steun en liefde geven.
Ik zal er altijd voor haar zijn,
en samen delen wij de pijn.

Lieve Jochem ik zal altijd van jou houden, een hele dikke kus van je tante Hedwig
Geschreven door
Hedwig op 13 mei 2007 om 3:40 PMe-mailadres

Bericht
Hallo,

Ik las het stukje op jullie site, dit raakte me zo dat ik spontaan tranen in m'n ogen kreeg.

As weekend zou hij 4 jaar worden, pff wat heeft die jongen wilskracht.

Heel veel sterkte en geluk, vooral as weekend want het blijft je toch altijd bij.


Groetjes,

K.F. Lam
Geschreven door
K.F. Lam op 10 mei 2007 om 10:27 AMe-mailadres

Bericht
Ik ken jullie niet. Maar ik las dit verhaal en heb moeten huilen. Heel veel sterkte. Want al is het een paar jaar geleden, de pijn van dit verlies gaat nooit weg.

Kees
Geschreven door
Kees op 24 april 2007 om 10:33 AMe-mailadres

Bericht
lieve anja en rien

wat een verhaal zeg jeetje en wat een volhouwer echt super sterk.
en weer een fout van dokters dit had voorkomen moeten worden hebben jullie een klacht ingedient ? ik hoop het wel je krijgt hier wel niet je kindje mee terug maar misschien dat het toch iets helpt
nou heel veel sterkte nog groetjes samantha moeder van britt*

de moeder kijkt omhoog
naar die grote hemelboog
zij heeft tranen in haar ogen
denkt aan het kind dat eens in haar heeft bewogen
en uit haar werd geboren
dat ze nu door de dood heeft verloren
vraagt zich af waarom het zo moest zijn
het verdriet doet zoveel pijn
zij hoort de wind die fluistert
en zij luistert
maar de wind kan haar ook niet helpen
om haar tranen te doen stelpen
ze voelt alleen maar het gemis
om het kind dat er niet meer is.....
Geschreven door
samantha op 19 april 2007 om 7:45 PMe-mailadres
Eigen website
http://www.brittscholten.dreumessite.nl

Bericht
Lieve Jochem*

Wat ben je mooi! En wat hebben jouw ouders een mooie site gemaakt. Ben helemaal ontroerd en weet niet veel te zeggen/schrijven.
Sterkte nu en altijd.

Moeder van twee engeltjes, *** en twee bengeltjes.
Geschreven door
Myriam op 5 april 2007 om 11:41 PMe-mailadres

Bericht
Ik heb jullie verhaal gelezen. Het is verschrikkelijk om je kind te verliezen ik moest er van huilen.
Veel sterkte met dit grote verlies.

R I P jochem
Je hebt het knap volgehouden jochie
Geschreven door
Iris op 29 maart 2007 om 6:47 PMe-mailadres

Bericht
Lieve mensen,

wat een prachtig ventje, jullie Jochem. Heel erg veel sterkte met het verdriet om zijn heengaan.

Hetty
Geschreven door
Hetty op 21 maart 2007 om 5:11 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Lieve Jochem,
Prt net met je mama over jou, en ja allebei weer huilen, we missen je, en het lijkt elke dag meer en meer te wordne het gemis. Je mooie lach, zou vele Harten veroveren, je veroverd ze zo wie zo wel, door je gedachte levend te houden.... elke dag opnieuw.
dikke kuz en we houden van je.... ik mis je lieve schat.

dikke knuffel van kevin.
Geschreven door
Tante Didi op 5 februari 2007 om 7:30 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Jochem*,
Het is alweer zolang geleden mannetje, maar ik mis je nog steeds. Kevin houd ook zeker de gedachte aan jou heel erg levend door regelmatig over je te kletsen. Hij weet dat je bij de GROTE VADER bent, in de hemel. Elke avond als hij zijn gebedje doet voor het slapen gaan, zegt hij; Jochem* wel winnen met voetballen he, zo ontzettend lief. Zijn manier, zo teder en lief. Je bent nog elke dag in mijn gedachten. We houden van je...
dikke kuz en knuffel tante diana en kevin.
Geschreven door
diana op 24 januari 2007 om 10:05 AMe-mailadres

Bericht
Lieve Anja en Rien,
Het is alweer 3 jaar geleden dat Jochem bij de Here is.
Tjonge wat kun je zo'n mannetje missen! Het gemis blijft, ook al is het inmiddels 3 jaar geleden.
Soms krijg ik de indruk dat niet iedereen begrip heeft voor je verdriet, maar weet dat ik er altijd voor jullie zaql zijn!
Liefs Marije
Geschreven door
Marije op 18 september 2006 om 5:46 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Anja, Rien en kinderen,vandaag is het al weer drie jeer geleden dat Jochem overleed. Hoewel de tijd sindsdien lijkt te kruipen, is het toch om gevlogen!
Heel veel sterkte vandaag
Geschreven door
Oma Torn op 12 september 2006 om 12:08 PMe-mailadres

Bericht
hallo papa en mamma van Jochem*.

wat een verhaal zeg,wat een schok .
ik zit hie met tranen in mijn ogen.
ik zal me even voorstellen,mijn naam is roos schaap,ben 38 jaar, getrouwd met gerrit 37jaar,en we hebben 2 kinderen,Romy van 8 en dominic* van bijna 3 jaar.

het laatste gedeelte van jullie verhaal is bijna exact een kopie als dat van ons.
Dominic * is ook met een ambulance naar het VU gebracht,ook hij zou een vaste lijn krijgen in zijn liesje.
en toen ze met de narcose wouden beginnen stopten zijn hartje ermee.
ook bij hem zijn ze 1 uur aan het reaniemeeren geweest.
ik alles gezien wat ze met me mannetje hebben gedaan.
die beelden van de IC gaan maar niet uit mijn hoofd.
heb jij daar ook last van?
welke artsen heb jij gehad?wij dokter Rotteveel en dokter Arno Brouwer.ook hun hebben huilend naast zijn bedje gestaan,dokter brouwer is zelfs op de begrafenis geweest.

heel veel sterkte , ik denk aan jullie en jullie hele mooie mannetje.
warme groetjes roos(mamma van romy en Dominic*)
Geschreven door
Roos schaap op 5 september 2006 om 2:00 PMe-mailadres

Bericht
ik heb je verhaal gelezen en ik kan niet begrijpen hoe een dokter kan zeggen oh tis maar een hart ruisje niks aan de hand ik kan daar zo kwaad over worden je had een mooi ventje waar je trots op kan zijn en nu is hij er niet meer ik wens julie veel sterkte,liefde en geluk toe veel liefs carina
Geschreven door
carina kupers op 4 september 2006 om 09:56 AMe-mailadres

Bericht
Wat een mooi ventje.
Wat een prachtige ogen!
Wat een onbeschrijvelijk verdriet..
Ik weet niet wat er met je gebeurd als je je kindje verliest.
Ik kan er me alleen een voorstelling van maken. Ik heb zelf twee dochters, één van 8 en één van 8 maanden.
Met de jongste, Zoë hebben we zoveel lopen tobben.
Ik weet wat het is als er niet naar je geluisterd wordt, en de verlammende angst als je weet dat het niet goed is. Bij haar bleek het om een vervelend virus te gaan, waarvoor ze een week in het ziekenhuis heeft gelegen.
Maar ik werd in eerste instantie naar huis gestuurd.
We zijn door gereden naar een ander ziekenhuis, ik wilde haar zo niet mee naar huis nemen. Gelukkig is alles goed gekomen.
Bij het lezen van dit verhaal en de prachtige foto's van dat mooie ventje, dan breekt mn hart.
Dit soort dingen, dat mág gewoon niet gebeuren!
Héél veel sterkte en troost bij elkaar.
Geschreven door
Irene op 30 augustus 2006 om 8:17 PMe-mailadres

Ga naar pagina
1 2Berichtjes van op/voor 25 augustus 2006 3Berichtjes van op/voor 14 juli 2005 4Berichtjes van op/voor 8 maart 2005 5Berichtjes van op/voor 25 augustus 2004 6Berichtjes van op/voor 3 mei 2004 7Berichtjes van op/voor 25 januari 2004 8Berichtjes van op/voor 18 december 2003 9Berichtjes van op/voor 8 december 2003