SneeuwklokjeSneeuwklokjeSneeuwklokje

Tiamo Wagenaar

* 28 juni 2003 †

Richard en Joke

Onze droomwens

Ons sterretje Tiamo

Nog één keer zwanger zijn, was mijn droomwens,
Nog één keer die schopjes voelen, was mijn droomwens,
Na bijna één jaar proberen, genoot ik intens.
Ik werd zwanger, het viel niet mee.
Het was er niet één, maar het waren er twee,
Na steeds weer wat bloedverlies, verloor ik er één.
Maar zoals ik steeds gezegd heb, beter één dan geen!
Maar het mocht niet baten, ook dit lief kindje moet ik loslaten.
Zo onschuldig, Zo lief, Zo klein, vind ik jou in mijn buik zo fijn.
Na veel foto's, echo's en videobanden, krijg ik jou na 21,5 week in mijn handen.
Veel te vroeg, veel te gauw moet je weten, TIAMO, zo ga jij heten.
Ik zal jou nooit vergeten!
Na 5 maanden moet ik helaas afscheid van jou nemen.
Ik hou van jou!!

Veel liefs, Je Mama.xxxx

Lieve allemaal, hier ons verhaal

Mijn naam is Joke Wagenaar, ik ben 35 jaar oud. Na 2 jongens van 7 en 9 jaar, wilde we heel graag nog een 3e kindje. Na een jaar proberen, kon ons geluk niet op, ik was zwanger, we leefden op een rose wolk. Na steeds iets bloedverlies ging het goed, tot na 13,5 week. Ik verloor 's nachts veel bloed en werd opgenomen in het ziekenhuis. Daar kwamen ze erachter dat ik een miskraam had, maar toch zwanger van was onze "Tiamo", het was dus een tweeling. Gelukkig mocht ik er één houden.

Na 18 weken werd het echt genieten, alles ging goed volgens de 20 echo's die ik ondertussen had gehad. Bij 20 weken lieten wij een pretecho maken, omdat m'n man zo nieuwsgierig was wat het zou worden. Na 10 minuten stortte onze wereld in, hij zag dat er iets niet goed was met z'n hoofdje. Direct naar het ziekenhuis, en daar constateerden ze hetzelfde: 4 cystes in het hoofd gevuld met vocht wat z'n hersentjes naar beneden drukte, een waterhoofdje dus. Ik raakte in een shock, direct naar de VU in Amsterdam. De dag daarop kreeg ik een vlokkentest; deze bleek in orde, geen verdere afwijkingen. Het advies van de professoren daar was m'n zwangerschap na 21,5 week af te breken. Het was mensonterend om dit kindje geboren te laten worden. Weg droomwens.

De bevalling is ingeleid op 25 juni en zou snel verlopen zeiden ze. Nou dit heeft 4 dagen geduurd, en op 28 juni kwam onze Tiamo te wereld. Helaas was hij al overleden tijdens de bevalling. Het was een hele zware bevalling, de placenta liet 1 dag voor de bevalling los door de hevige weeën, en bloedde hevig. Na 5 liter nieuw bloed, knapte ik weer op. Ze hebben Tiamo en de placenta er in één keer van onderen uit moeten trekken, omdat mijn leven aan een zijden draadje hing. Ik was ook niet meer helemaal helder. We zijn nog een paar uur met Tiamo samen geweest, en moest ik naar de IC.

Tiamo is op 4 juli gecremeerd en 5 juli uitgestrooid.

Wij hebben op 26 augustus 2003 wat uitslag gekregen. Het was geen infectie of chromosomenafwijking. Pure pech zeiden ze.

Dit was ons verhaal.
Richard en Joke Wagenaar