Joris
* 14 september 2001 († 12 september 2001)
Eddy en Gonnie Jongenelen
Dag Joris, Dag
Je ging van ons heen
Nog voor we konden genieten
van je eerste lach.
We zullen altijd van je houden.
Dag Joris, Dag
Ons verhaal
We zijn zwanger
Vanaf het moment dat we wisten dat we zwanger waren, waren we ontzettend blij. We leefden in een roze wolk. De toekomstige babykamer werd leeggeruimd, er kwam een nieuw plafond in, de muren werden geschilderd en een nieuwe vloer werd gelegd. Ook werd een babykamer uitgezocht en een wandelwagen. We waren druk bezig om namen te vinden voor ons toekomstig kind.
Eerste echo
In de twintigste week van de zwangerschap kregen we onze eerste echo. Het geslacht van Joris wilden we nog niet weten. Verder was Joris al een complete baby. Alles was te zien. We zagen zijn hoofdje, neusje, oortjes, handjes, lijfje, beentjes, voetjes, armpjes en handjes. Ook was te zien dat zijn hartje klopte, zijn niertjes gevuld waren en dat er vruchtwater in zijn maagje zat. Joris zwaaide zelfs naar ons. Er was echter wel iets aan de hand. De echoscopiste vertelde ons dat Joris te klein was om 20 weken oud te kunnen zijn. Volgens de echo kon hij maximaal 18 weken oud zijn. Het was niets om ons bezorgd over te maken, maar voor de zekerheid moest een nieuwe echo gemaakt worden.
Tweede echo
In de drieëntwintigste week van de zwangerschap werd de tweede echo gemaakt. Het zag er echter niet goed uit. Joris lag stil, bewoog nauwelijks, er was bijna geen vruchtwater zichtbaar en Joris was veel te klein. Zelfs al zou je er van uit gaan dat we twee weken minder ver waren dan we werkelijk waren, dan nog zou Joris te klein zijn. We werden doorverwezen naar Dijkzicht in Rotterdam.
Dijkzicht eerste keer
De eerste keer dat we in Dijkzicht kwamen werd er een echo gemaakt waarop te zien was dat Joris inderdaad veel te klein was. Hij was niet alleen veel te klein maar asymmetrisch te klein. Dit wil zeggen dat het rompje verder achter ligt als de rest. Het ging dus echt niet goed met Joris. De oorzaak was dat Joris niet genoeg voeding uit de placenta kreeg. Ofwel was Joris niet sterk genoeg om voeding op te nemen, ofwel was er iets met de placenta mis. Besloten werd om een vruchtwaterpunctie te nemen om uit te sluiten dat er iets met Joris mis was. Drie weken later moesten we terug voor de uitslag en een nieuwe echo.
Dijkzicht tweede keer
De tweede keer dat we in Dijkzicht kwamen was Joris 26 weken en 3 dagen oud. Op de echo was wederom te zien dat Joris veel te klein was. De uitslag van de vruchtwaterpunctie wees uit dat Joris geen chromosomale afwijkingen had. Het moest dus hoogstwaarschijnlijk aan de placenta liggen. Ook werd verteld dat iedere dag dat Joris leefde meegenomen was. We kregen een nieuwe afspraak om na 3 weken terug te komen.
Het ziekenhuis
Thuis aangekomen is het eerst uitrusten. Vervolgens naar het toilet. Het vloeien is begonnen. De verschrikkelijkste gedachten schieten door ons heen. Met behulp van de verloskundige wordt een afspraak gemaakt met het ziekenhuis. We kunnen direct komen. In het ziekenhuis aangekomen worden we naar een verloskamer gebracht. De dienstdoende verloskundige probeerde met een doptonemeter de hartslag van Joris te horen. Normaal gesproken hoor je direct de hartslag van Joris, nu blijft het echter stil. Er werd een echomachine bijgehaald, maar ook hierop was niets te zien. De gynaecoloog kon ook geen hartslag vinden. Voor alle zekerheid is op de echoafdeling een derde echo gemaakt. Ook hierop was geen hartslag te vinden. Het was nu definitief, Joris is er niet meer. Na een tijd samen doorgebracht te hebben werd ons uitgelegd hoe het verder ging. Diezelfde dag werden de voorbereidingen getroffen zodat de volgende dag de bevalling in gang gezet kon worden. Hoewel we naar huis mochten hebben we die nacht in het ziekenhuis doorgebracht.
Het begin van het einde
De volgende dag werd om half tien 's ochtends het infuus aangebracht. Via dit infuus werd een stof ingespoten die de weeën op gang moesten brengen. Die middag werd ook een ruggenprik gegeven die de pijn moest verzachten. Op onze vraag hoe lang het ging duren antwoordde de verloskundige dat het waarschijnlijk nachtwerk ging worden, maar dat we geen uitzondering zouden zijn als de bevalling pas de andere dag begon.
Joris
Op vrijdag 14 september 2001, om 1.07 uur is Joris geboren. Op dat moment was Joris 26 weken en 5 dagen oud. Ons manneke was 27 cm en woog 345 gram (in plaats van de ruim 800 gram die hij had moeten wegen). De tijd die daarop volgt hebben we in een soort van roes doorgebracht. We hebben Joris zelf van het ziekenhuis naar zijn laatste rustplaats gebracht.
Na 6 weken krijgen we de uitslag van de obductie. Hieruit is gebleken dat er verschillende infarcten zijn geweest. Hierdoor kon Joris* niet verder groeien. Voor een volgende zwangerschap zou ik hiervoor bloedverdunners krijgen.
Hoewel hij niet bij ons mocht zijn nemen wij hem voor altijd mee in ons hart.
Onze lieve Joris
We zitten nog in een rouwproces, maar het volgende wondertje is onderweg. 10 maanden later wordt na een spannende zwangerschap op 18 juli 2002 Lars geboren. In 2005 is op 25 januari Stijn geboren. Joris* waakt over zijn twee broertjes.
Elk jaar gaan we op Joris* zijn geboortedag naar zijn plekje toe. We maken een foto dat de jongens op het bankje zitten. Symbolisch zijn ze dan even samen. Daarna gaan we iets leuks doen met zijn allen om er toch elk jaar bij stil te staan.
Lars & Stijn op het bankje, in 2016.
Joris heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
