KievitsbloemKievitsbloemKievitsbloem

Larissa Siena Czech

* 9 juli 2000 †

Lisenka en Artur

Ons meisje

Toen wij twee maanden getrouwd waren besloten we dat we heel graag kinderen wilden en dus stopte ik met het nemen van de pil. Die maand kwam mijn menstruatie niet op gang, maar omdat ik niet geloofde dat ik al zo snel zwanger kon zijn besloot ik om maar even te wachten met een zwangerschapstest te doen. Na twee maanden had ik nog geen menstruatie en toen hebben we toch maar een test gedaan, maar helaas...negatief! Omdat wij het toch wel vreemd vonden dat ik maar niet ongesteld werd heb ik toch maar even een afspraak bij de huisarts gemaakt, maar die vertelde me dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Waarschijnlijk kwam mijn menstruatie niet op gang omdat ik jaren de pil had geslikt, dat kwam wel vaker voor, als ik over drie maanden nog niet ongesteld was geweest moest ik maar eens terug komen. Twee maanden later besloten we toch maar weer een test te doen, want wij hadden toch zo'n gevoel dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn. En ja hoor... de test was positief!

Maar ik kon het niet geloven en besloot om nog maar een test bij de huisarts te laten doen. Ook die test was positief, maar omdat we niet wisten hoever ik al was wilde hij kijken of hij het hartje kon horen en dat was dus het geval. Ik moest zeker al drie maanden zwanger zijn, wat hij wel heel vreemd vond omdat de vorige test negatief was. Wij hebben toen een afspraak in het ziekenhuis gemaakt voor een echo. De uitslag was schokkend, want er werd ons verteld dat ik al 20 weken zwanger was. Die ene test had dus gewoon niet gewerkt!

Nadat we van de schrik waren bekomen zijn we als een gek met de babykamer begonnen. Na twee maanden was die klaar en kon ik eindelijk voor de volle 100% van mijn zwangerschap gaan genieten, althans dat dacht ik. In de zevende maand kreeg ik last van een hoge bloeddruk en ik hield veel vocht vast, ik werd doorverwezen naar een gynaecoloog in Oosterhout. Daar kreeg ik medicijnen van voorgeschreven die mijn bloeddruk moesten verlagen. Omdat ik zeker weten in het ziekenhuis moest bevallen, ben ik naar het ziekenhuis in Gorinchem overgestapt, want in Oosterhout deden ze geen bevallingen meer. Elke maandag kreeg ik een echo en elke vrijdag een CTG. Mijn bloeddruk bleef hoog en daarom besloot onze gynaecoloog om mij met de 37 weken in te gaan leiden. Toen ik precies 37 weken was werd er een CTG gemaakt en werd mijn bloeddruk weer opgemeten. De CTG was goed, maar mijn bloeddruk was 140/110, veel te hoog dus!

Er werd contact opgenomen met de dienstdoende gynaecoloog en die stuurde ons naar huis. Maandag naar het ziekenhuis voor een CTG en weer mijn bloeddruk opmeten, dit keer is mijn bloeddruk iets lager en daarom besluit de gynaecoloog om het inleiden een week uit te stellen. Als ik 38 weken ben moet ik voor een CTG naar het ziekenhuis, maar hoe ze ook proberen... ze kunnen het hartje niet vinden. Toen wist ik al dat er iets helemaal mis was.

We werden naar de dienstdoende gynaecoloog gebracht en daar werd bevestigd wat ik eigenlijk al wist...ons kindje was dood. Hoe kan dit gebeuren, een paar dagen geleden was alles nog goed! Twee dagen later ben ik bevallen van een prachtige meid.

We hebben obductie laten doen,maar er is helemaal niks uitgekomen. Larissa was "kerngezond".

En daar zullen wij het mee moeten doen...

Ons allerliefste meisje

Het grafje van ons lieve dochtertje

Na een moeilijke en verdrietige tijd is er nu voor ons eindelijk een mooie tijd aangebroken! Op 29-01-02 heeft Larissa een broertje en een zusje gekregen, wij hebben ze Raoul en Kaylee genoemd. Ondanks dit grote geluk zal Larissa er voor ons altijd zijn, zij was onze eerste en wij zullen haar nooit vergeten!

Op 21 februari 2007 zijn wij de trotse ouders geworden van een dochter. Wij hebben haar Saffira genoemd. Raoul en Kaylee zijn hartstikke gek op haar en zorgen goed voor haar. Met Saffira is ons gezin compleet, want ik heb sterk het gevoel dat er een deel van Larissa in Saffira zit.