Elina
* 21 september 2003 †
Jörgen en Mira
Ik ben op maandag 22 september 1997 bevallen van een prachtige dochter Elina. Ze had alles wat ieder kind hoort te hebben, tien tenen en tien vingers echt alles was er maar geen leven en dat is raar.
Ik wist voor dat ik beviel al dat Elina was overleden, dat had de gynaecoloog mij en mijn vriend al verteld, maar toch had ik het idee van als ze er eenmaal is dan ademt ze wel. Maar dat was niet zo.
Ik zal mijn verhaal nu even vanaf het begin vertellen.
Ik was na twee jaar eindelijk zwanger, de zwangerschap verliep zoals bij vele met de nodige kwaaltjes, maar ach dat neem je allemaal voor lief als je aan het feit denkt wat voor moois je er voor terug krijgt.
Maar van zaterdag op zondag (dus van de 20ste op de 21ste) was ik erg ziek geweest en vond dat niet zo fijn, dus ben ik even naar het ziekenhuis geweest daar hebben ze een CTG-scan gemaakt maar alles was goed, hartslag, bloeddruk en zelfs mijn suikergehalte was goed, dus ik mocht weer naar huis.
Maandag (22ste) om een uur of halfelf begonnen de weeën precies op de dag dat ik uitgerekend was, dus ik dacht nog vanavond slaapt ons kindje lekker in haar bedje. Ik ben om halfdrie naar het ziekenhuis gegaan, dan word je op een verloskamer neergelegd. Er kwam een verpleegster, die mij aan de CTG-scan kwam leggen, maar die kon geen hartslag vinden, dus een dokter erbij maar die kon ook niets vinden. Op het laatst werd er nog een echoscopiste bij gehaald met speciale echoapparatuur, maar die kon samen met de dokter niets vinden. Om kwart voor vier vertelde de gynaecoloog dat de baby was overleden. Toen heeft hij ons met rust gelaten om het even tot ons door te laten dringen wat er aan de hand was.
Na een uurtje kwam hij vragen of ik op de normale manier wilde bevallen of dat hij de baby moest halen. Ik heb samen met mijn vriend besloten dat ik op de normale manier wilde bevallen, want ik wilde alles bewust meemaken. De gynaecoloog heeft me wel een ruggeprik laten geven voor de ergste pijn, want dat vond hij niet echt nodig al die pijn voor niets. De bevalling liep voorspoedig, en om vijf minuten voor halfelf is onze dochter geboren. Ze heeft na de geboorte lekker even op mijn buik gelegen, toen hebben we met zijn allen even lekker gehuild. Mijn moeder heeft onze dochter daarna aangekleed. Toen heeft ze de hele nacht bij ons op de kamer gestaan en dan ga je pas beseffen wat er gebeurd is en dan komt de klap pas.
Op donderdag 25 september hebben wij voor de familie en hele goede vrienden een condoleance gegeven opdat zij ook afscheid konden nemen en dat zij onze Elina ook konden zien, want veel mensen konden het nog maar heel moeilijk begrijpen wat er gebeurd was.
Nu ben ik blij dat ik dit heb gedaan, maar in eerste instantie wilde ik dat niemand haar kon zien en dat niemand haar aan kon raken. Maar nu kan ik met de mensen die haar hebben gezien en sommige die haar aangeraakt hebben, praten over hoe mooi ze was en hoe zacht ze aanvoelde.
Op vrijdag 26 september hebben wij onze Elina in besloten kring gecremeerd.
Voorkant kaartje
Tekst kaartje
Mamma en Elina een uur na de geboorte.
Pappa en Elina; O wat is hij trots.
Elina bij het afscheid, zo mooi en teder.
Klein hè! Maar zo lief.
Elina heeft een gastenboek bij Lieve Engeltjes.
Schrijf een berichtje Lees de berichtjes
