SneeuwklokjeSneeuwklokjeSneeuwklokje

Bryan Benjamin

* 17 juli 1990 †

Bianca Benjamin

1 traan in mijn oog

Ik was 2 maanden zwanger van Bryan toen ik een echo liet maken. Toen bleek dat Bryan een microcefaal kindje was. Dat betekent dat de kleine hersentjes van Bryan buiten het hoofdje zaten en afgestorven waren. Die hersentjes zorgen er voor dat je hart klopt, adem haalt en houden ook je bewegingen onder controle, dus zonder die hersentjes kun je niet leven.

Maar zolang als dat Bryan bij mij in de buik zou blijven zou hij ook blijven leven. Doordat hij zijn bewegingen niet onder controle had ging hij steeds harder trappen en bewegen met het risico dat hij mijn ribben uiteindelijk zou kunnen breken en nog meer organen zou kunnen raken. Het beste was dus een vroegtijdige bevalling; dat raadde de arts ook aan.
Maar het was een moeilijke beslissing: zolang als Bryan in me zat, was hij bij mij en leefde hij, voelde ik hem. Maar het kon ook mijn einde betekenen als ik hem bij mij hield. Ik heb uiteindelijk met de 6e maand besloten om Bryan geboren te laten worden. Moeilijk, heeeeeel moeilijk, maar wel het verstandigste. Ik heb wel met schuldgevoel rond gelopen. Zo van als ik hem nu 9 maanden had gedragen dan misschien .....

Maar ik heb nu een dochtertje van 9 jaar. Ik ben nu 8 maanden zwanger en ben op 5 oktober 2001 uitgerekend. Bryan is en blijft altijd een deel van mij, de pijn slijt maar nooit voor 100%. Af en toe moet ik nog wel eens huilen om het verlies van mijn ventje maar hij en mijn dochtertje en het toekomstige kindje zijn het allerkostbaarste wat er voor mij bestaat.