MadeliefjeMadeliefjeMadeliefje

Welkom in het gastenboek van Pam


Hieronder staan de berichten 89 tot en met 65 van de 89 berichten.
Schrijf een berichtje voor Pam


Bericht
Vandaag is het Pam's geboortedag, ik denk aan jullie.
Geschreven door
bianca op 1 november 2006 om 11:00 AMe-mailadres

Bericht
lieve pam,gisteren was het alweer 5 jaar geleden dat je naar de hemel bent gegeaan',ik hoop dat je er gelukkig bent.Marc en Michelle zwaaien nog vaak naar de sterretjes aan de hemel en hopen dat je hen zal zien.
Richard,Ingrid en Bo we denken aan jullie.
Groetjes van ons allemaal
Geschreven door
adele op 25 november 2004 om 9:45 PMe-mailadres

Bericht
Lieve familie,

Ik heb net het verhaal van Pam met veel tranen gelezen. Wat een vechtertje, wat een lieverdje. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen, het is een hele moeilijke tijd. Je kind is onmisbaar dat is iets wat zeker is. Nogmaals veel sterkte en kracht.
Liefs,
Marjolein, mama van Jasmijn, Julia en Thijs
Geschreven door
Marjolein op 24 november 2004 om 10:32 AMe-mailadres
Eigen website
http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/JasmijnvS

Bericht
Lieve ouders van Pam,

Vandaag een zware en emotionele dag voor jullie; de engeltjesdag van Pam. Ik wil jullie dan ook veel sterkte toewensen op deze moeilijke dag. Zelf hebben we ook 2 engeltjes en kenen dus maar al te goed de pijn en het verdriet die dat met zich meebrengt. Het maakt ook niet uit hoe lang het al is geleden; dit verdriet is levenslang. Toch troost het ons te weten dat wij onze engeltjes ooit weer zien en misschien kunnen jullie daar ook troost uit putten.
Veel sterkte en vooral ook geluk voor de toekomst
Liefs van Susanne
Geschreven door
susanne op 24 november 2004 om 09:33 AMe-mailadres
Eigen website
http://www.maarten-sander.da.ru

Bericht
Lieve Richard en Ingrid en Bo,
Met heel veel tranen heb ik jullie verhaal gelezen over Pam.
Wat zijn jullie geweldige lieve ouders,dit hebben jullie niet verdiend,maar helaas gebeurd er zoiets,volgens ons boekje zetten we kinderen op de wereld die ons ouders overleven,maar helaas klopt het boekje voor ons niet.
Ik vind jullie dapper en heel lief zoals jullie twee jaar voor Pam er zijn geweest en gezorgd en weet heel zeker dat Pam twee hele mooie jaren bij jullie heeft gehad,ondanks haar ziek zijn,Ook Bo is zo,n lief zusje,die al haar liefde heeft gegeven,zo de ouders,zo hun dochters.
Ik ben Annie moeder van Lea*die overleden is met de geboorte van haar lief dochtertje Eline,Eline is nu vier jaar,en lijkt heel veel op onze lieve dochter Lea*.Lea* was 27 jaar toen ze overleed.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit grote verlies van jullie prachtige dochter Pam.
Heel veel liefs en een knuffel voor Bo,
Annie
Geschreven door
Annie Kanzler op 24 november 2004 om 01:41 AMe-mailadres

Bericht
Lief gezin,

wat een kanppe dochters! Wat fijn voor Pam dat ze zoveel liefde mee heeft kunnen nemen op haar reis. Toch moet ik een beetje huilen om haar heengaan.

Alle goeds, Nicole
mama van Luc en Julian+
Geschreven door
Nicole op 22 november 2004 om 11:04 AMe-mailadres

Bericht
Ik wens jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd!
Jullie hebben een prachtengeltje!

Groetjes,
Kim,mama van Tibo* en Jonas
Geschreven door
Kim,mama van Tibo* en Jonas op 19 november 2004 om 10:45 PMe-mailadres
Eigen website
http://www.lieve-engeltjes.nl/engeltje/TiboH/

Bericht
Wat een dapper en sterk kind!
Een meisje om bere-trots op te zijn.
7 jaar geleden werd de wereld een beetje rijker.....

Elvera,mama van Jessy & Noah*
Geschreven door
Elvera op 1 november 2004 om 12:43 PMe-mailadres
Eigen website
http://elveer.tripod.com/

Bericht
Een kaarsje voor Pam omdat ze vandaag zeven jaar had moeten worden en een kaarsje voor Ingrid, Richard en Bo omdat het vandaag een moeilijke dag voor jullie is.
Geschreven door
Bianca op 1 november 2004 om 07:08 AMe-mailadres

Bericht
hallo,

een kind verliezen is heel erg.
maar een kind verliezen aan een enge ziekte is 10x erger.
je hebt haar alleen maar zien lijden.
soms een lach en soms verdriet.
verdriet om pam die er nu niet meer is.
pam je zal nooit vergeten worden.
je zal altijd in het hart van veel mensen blijven.
ook in de mijne.
ik heb zelf mijn zoontje verloren aan een enge ziekte.
hij was net 4 toen hij het kreeg(leukemie).
en heeft daarna maar een maandje geleefd en toen is hij in mijn armen overleden.
ik had er toen expres voor gezorgd dat dat thuis was en niet in het ziekenhuis.
ik wilden dat hij zijn eigen huis en omgeving nog voor de laatste keer kon zien.
ik mis hem ook heel erg.
en hem zal ik ook niet vergeten.
net zoals pam.
die heeft ook een speciaal plekje in mijn hart.

een jonge moeder van nielsje(overleden 4 jan 2004)
Geschreven door
- op 16 juni 2004 om 8:47 PMe-mailadres

Bericht
Woorden schieten te kort bij het lezen van dit verhaal. Mensen zijn sterk en kunnen veel dragen, maar ik vind dat geen enkel mens dit moet dragen.

Wens jullie sterkte en hopelijk dat er een ontdekking plaats vindt. Zodat jullie het antwoord krijgen over wat er met Pam aan de hand was.

Ik blijf voor jullie hopen
Geschreven door
dean op 19 februari 2004 om 2:41 PMe-mailadres

Bericht
Via de kaart van Pam, zo heb ik net haar verhaal gelezen. Het zal geen makkelijke dag voor jullie zijn vandaag. Ik herkende sommige dingen in jullie verhaal, bijvoorbeeld dat een kindje wat hele intensieve zorg nodig heeft nergens te terecht kan. Onze Julia* is een half jaar oud geworden, haar zorg was ook heel intensief en ook ik kon haar geen lange tijd alleen laten. haar verhaal staat ook op LE. Het was moeilijk om ook voor haar opvang te vinden, behalve het ziekenhuis. Veel sterkte en veel liefs van Monique.
Geschreven door
Monique op 24 november 2003 om 7:20 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Pam, vandaag is toch weer zo'n rare dag omdat het nu al 4 jaar geleden is dat je bent gestorven. Ik was zelf op dat moment zwanger van je neefje en had een nieuw leven bij mij, terwijl jij ons moest verlaten. Wat kan het leven toch soms onbeschrijvelijk moeilijk zijn. Toch hoop ik dat je nu gelukkig bent, we zullen je nooit vergeten.Heel veel liefs en een dikke knuffel van Gerald, Miranda, Niek en Demi.
Geschreven door
miranda op 24 november 2003 om 7:07 PMe-mailadres

Bericht
Lieve ouders van Pam, wat een indrukwekkend verhaal.
Adele heeft me alles wel verteld maar dit is wel heel ingrijpend. Ik wens jullie alle sterkte toe op deze sterfdag van pam.
Veel liefs van Miranda (vriendin van Adele)en een dikke knuffel aan Bo
Geschreven door
miranda op 24 november 2003 om 5:19 PMe-mailadres

Bericht
Lieve Pam,
het is alweer 4 jaar geleden dat we afscheid van
je moesten nemen, we hopen dat je heel
gelukkig zult zijn in de hemel, we blijven
altijd aan je denken.

dag lieve meid,

liefs van ons allemaal.

Geschreven door
adele op 24 november 2003 om 2:41 PMe-mailadres

Bericht
lieve mensen wat een mooi meidje is pam
ik lees jullie verhaal met kippevel en weet niet zo heel goed wat te zeggen
ik wens jullie alle sterkten van de hele wereld
veel liefs anita
Geschreven door
anita van der maal op 24 november 2003 om 11:59 AMe-mailadres

Bericht
lieve ouders van pam
we zijn net nieuw op deze site en jullie verhaal las ik als eerste..en wat voor verhaal!
wat een ontzettend zware tijd hebben jullie gehad,ik heb heel veel bewondering voor jullie.
toen ik het verhaal las,zag ik dat het vandaag ook de sterfdag is van pam.
daarom wil ik jullie heel veel sterkte toe wensen en we denken aan jullie...
knuffel en veel liefs saskia en henk...ouders van perrcy en samantha
Geschreven door
saskia en henk boerstra op 24 november 2003 om 10:30 AMe-mailadres

Bericht
Lieve familie,
Ik ben erg van jullie verhaal geschrokken, want het verhaal wat hier beschreven wordt zou het verhaal kunnen zijn van het kindje van mijn vriendin. Gelukkig leeft Maaike nog. Bij haar is ook na de geboorte epilepsie geconstateerd, maar pas nadat ze naar Nijmegen ging. Maaike is nu twee jaar en kan werkelijk niks. Ze heeft een speciale stoel waar ze in zit, ze kan niet lachen. We krijgen echt werkelijk geen contact met Maaike. Ook zit ze op een medisch kinderdagverblijf. Hier gaat ze drie dagen in de week naar toe.
Er is alleen maar de naam epilepsie gevallen, welke vorm weten de artsen niet. Zou het ook het syndroom van West kunnen zijn? Ik hoop dat andere mensen mij en mijn vriendin kunnen helpen, want ze heeft er echt vreselijk moeilijk mee, ze ligt ook nog in scheiding. Dus als je iets weet,mail je mij dan alsjeblieft
Geschreven door
Aafke op 19 november 2003 om 9:52 PMe-mailadres

Bericht
Ik heb jullie verhaal over kleine Pam gelezen, en tot mijn eigen verbazing kon dat mijn eigen verhaal zijn.
Ook wij hebben bijna precies hetzelfe meegemaakt als jullie, ook wij hadden een zoontje die is drie en een half jaar geworden en ons toen oudste kindje was vijf.
Ook bij ons mannetje is er tot op de dag van vandaag nooit iets gevonden ook hij had vreselijke epileptische aanvallen en hij zat in precies zo'n wagentje als jullie Pam.
Ik zelf was zeven maanden zwanger van de jongste toen ons kereltje is heengegaan, ik was toen ook vreselijk bang dat het weer mis zou kunnen gaan, maar goddank is dat niet gebeurd.
Wij zijn nu de gelukkige ouders van nog twee jongens maar zullen ons middelste mannetje nooit vergeten geen dag is hij uit mijn gedachten.
Als ik naar jullie verhaal en de foto's kijk dan ging het precies als bij ons vandaar dat ik nu ook reageer.
want dat doe ik niet bij iedereen omdat ik het zo vreselijk moeilijk vind om dat te doen.
Ik/wij wensen jullie alle liefde toe vanaf hier.

Groetjes Theo en Annie
En de bengels Silco, Jesper en ons engeltje *Folkert
Geschreven door
Annie Wijbenga van der Galien op 3 november 2003 om 3:01 PMe-mailadres

Bericht
Lieve mama en papa van Pam,

Heb de site van jullie lieve Pam, met ontroering gelezen.

Wij willen jullie heel veel liefde en sterkte wense met het verlies van jullie lieve Pam.

Namens Agma en Olaf
Geschreven door
Moeder van Xavier op 3 november 2003 om 08:54 AMe-mailadres
Eigen website
http://www.xavier-bos.net

Bericht
Lieve Pam , het is vandaag de dag dat je 6 jaar zou zijn geworden.Wij hopen dat je met alle andere engeltjes gelukkig bent daarboven en dat je samen met hun kunt spelen.Lieve Pam,wij zullen je nooit vergeten! Veel liefs en een dikke knuffel van Niek en Demi.
Geschreven door
Miranda op 1 november 2003 om 8:46 PMe-mailadres

Bericht
Richard, Ingrid en Bo,

Sterkte op deze bijzondere dag voor jullie.
Geschreven door
Bianca op 1 november 2003 om 09:16 AMe-mailadres

Bericht
Lieve Pam

Vandaag is jouw geboorte dag......een dag wat een feest had moeten zijn....een dag met taart,slingers ballonnen en kado's.............
Het liep zo anders.......ik hoop dat je daar waar je nu bent ook een feestje hebt......met alles van dit!
dag lieve schat rust zacht!

Liefs Danielle mama van Rick,Babet* en Fleur
Geschreven door
Danielle op 1 november 2003 om 01:28 AMe-mailadres

Bericht
Lieve Pam!!!
Van harte gefeliciteerd met je 6e verjaardag!! Ook al ben je dan niet hier,ik hoop dat waar je nu bent een spetterend feest zult hebben,samen met je engelen vriendjes en vriendinnetjes. Je hebt erg hard moeten knokken en gevochten voor wat je waard was,maar je hebt het helaas niet gered.Ik hoop dat je nu leeft zonder pijn.
Je hebt geweldige ouders en een hele lieve zus,wees daar trots op en laat dat af en toe merken.Met heel veel liefde hebben ze jou verhaal verteld,maar ook met veel verdriet,verdriet omdat jij zo hebt moeten lijden.
Lieve meid een hele dikke kus,
Jolanda mamma van Femke* en Mandy* LE 1
Geschreven door
Jolanda Zegers op 1 november 2003 om 00:29 AMe-mailadres

Bericht
Lieve Richard,Ingrid en Bo

Vol bewondering heb ik jullie verhaal gelezen. Ogen gevuld met tranen die over mijn wangen stroomden. Ontroering door het verhaal en de muziek. Wat hebben jullie ontzettend gevochten met elkaar. Heel trots mag jullie mooie dochter Pam op jou Richard, Ingrid en Bo zijn. Samen met de lieve familie en vrienden om jullie heen. Ik vind het fantastisch dat jullie dit allemaal zo mooi op deze manier verteld hebben.
Ik liet jou vandaag het gedichtje lezen, waar we in het afgelopen weekend op Ameland samen over gesproken hadden. Dit gedicht kwam ik een keer tegen en wil het graag in jullie gastenboek schrijven.

iemand dacht
wanneer zal ik eens een minuut
niet aan haar denken?
nu?
zij ging zitten
en dacht een minuut niet aan haar
toen stond ze op
en wandelde verder,
dacht verder, steeds verder,
zonder tussenpozen
aan haar

(toon tellegen)

Richard ik heb je leren kennen als een collega waar je van op aan kunt en met wie je kunt huilen en lachen.
Richard bedankt dat je mijn collega bent geweest voor ongeveer een jaar.

Groetjes aan Ingrid en Bo



Geschreven door
Marga Hannink op 6 oktober 2003 om 7:31 PMe-mailadres

Ga naar pagina
1 2Berichtjes van op/voor 20 september 2003 3Berichtjes van op/voor 13 oktober 2002 4Berichtjes van op/voor 3 februari 2001